Την δεκαετία του 1970, ο τότε υπουργός της κυβέρνησης του Βαλερύ Ζισκαρ ντ’ Εσταίν , ο Pule Dijoud, δήλωνε: ‘το δικαίωμα σε μια ταυτότητα πολιτισμού επιτρέπει στον μετανάστη, παρά την γεωγραφική απόσταση, να παραμένει στη χώρα του’. Τι έκρυβε αυτή η δήλωση;
Στην τότε Γαλλία και συγκεκριμένα στην αυτοκινητοβιομηχανία της Γαλλίας είχαμε εκτεταμένης διάρκειας απεργίες, τις οποίες έκαναν τα τότε συνδικάτα και φυσικά ήταν υποκινούμενες και από διάφορα κυρίως αριστερά κόμματα. Η παρατεταμένη αυτή κατάσταση, έφερνε σε δύσκολη κατάσταση την Γαλλική Βιομηχανία στο σύνολό της.
Κάτω από αυτή την απειλή, παρατήρησαν ότι οι εργάτες οι οποίοι ασπάζονταν το Ισλάμ δεν είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ακολουθήσουν με μεγάλη προθυμία τα επαναστατικά ρήματα των συνδικάτων. Αντίθετα, είχαν μια επιθυμία –για διαφόρους λόγους- να βρίσκονται μεταξύ τους μέσα σε κλειστές αίθουσες και να ‘προσεύχονται’. Δηλαδή παρουσίαζαν μια αποκλίνουσα συμπεριφορά έναντι των υπολοίπων εργατών. Έτσι αυτόματα κινήθηκε η τότε κυβέρνηση, και προσπάθησε να χρησιμοποιήσει το Ισλάμ σαν μια ‘σταθεροποιητική’ δύναμη στο χώρο των εργαζομένων. Προχώρησε αυτόματα στην δημιουργία Τζαμιών – εξ ου και η παραπάνω δήλωση. Από το 1970 και μετά, η εκάστοτε Γαλλική κυβέρνηση –πονηρά σκεπτόμενη- προέτρεψε τους εργοδότες όχι μόνο να είναι ανεκτικοί αλλά και να διευκολύνουν του εργαζόμενους τους προς το Ισλάμ. Έτσι οι τότε μετανάστες –οι οποίοι ήταν μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού- στράφηκαν προς τα Τζαμιά τους και απομακρύνθηκαν διακριτικά από τα τότε συνδικάτα.
Δηλαδή η Γαλλία (αλλά και οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες) αντί να ενθαρρύνουν την εκκοσμίκευση των τότε μεταναστών τους έσπρωξαν στην θεοκρατία του Ισλάμ. Οι πρώτοι μετανάστες ήταν σε μεγάλο βαθμό κοσμικοί και έφεραν την πίστη τους με χαλαρότητα. Δεν φορούσαν σχεδόν ποτέ μαντίλα και δεν επαίρονταν για το Ισλάμ. Όμως οι Ευρωπαίοι αντί να τους βοηθήσουν για ενσωμάτωση εργάστηκαν αντίθετα.
Από τότε πολλά χρόνια πέρασαν, ότι με οκνηρία οι Ευρωπαίοι επέτρεψαν δεν μπορούσαν να το αναιρέσουν. Δεν μπορείς να λες και να ξελές. Ο Μαμωνάς και πάλι ήταν η βασική αιτία. Και τα Τζαμιά πολλαπλασιάστηκαν. Έτσι εξέθρεψαν το φίδι στον κόρφο τους.
Σήμερα στις Ευρωπαϊκές πόλεις έχουμε παράλληλες κοινωνίες(‘γκέτο’). Όταν μπαίνεις σε γειτονιές μεταναστών είναι σαν να μπαίνεις σε ξένες πόλεις. Οι νέοι μετανάστες αντιστέκονται με σθένος στην αφομοίωση και στην διαφυλετική ανάμειξη. Οι συγκρούσεις πλέον είναι ζήτημα χρόνου.
Α.Λ
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου