Πρόκειται για ένα από τα πιο θρυλικά παιχνίδια στο καζίνο, τόσο στο επίγειο, όσο και στο online. Γύρω από το μπλακτζάκ έχουν γραφτεί βιβλία, έχουν γυριστεί ταινίες, έχουν γίνει αναφορές σε επώνυμους και celebrities, που έχουν φάει μέρες ατελείωτες πάνω από το τραπέζι του συγκεκριμένου παιχνιδιού και γενικότερα υπάρχει ένας μύθος. Πηγές αναφέρουν ότι έκανε την εμφάνισή του περί το 1700 στη Γαλλία, αλλά υπάρχουν αρκετές και διαφορετικές εκδοχές. Στη χώρα μας είναι ευρέως γνωστό ως «21» ή ως «Στούκι» για τους παλαιότερους. Φυσικά υπάρχουν αρκετές παραλλαγές, όπως σε κάθε παιχνίδι στο καζίνο, αλλά η βασική επιδίωξη είναι να φτάσετε στο 21 ή να έχετε καλύτερο φύλλο (όσο πιο κοντά στο 21 δηλαδή), από τον κρουπιέρη. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε πέντε από τους μεγαλύτερους (ή όντως τους μεγαλύτερους, υπάρχει πάντα το υποκειμενικό στοιχείο σε αυτές τις συγκρίσεις) θρύλους του μπλακτζάκ, με βασικό κριτήριο πόσο έχουν επηρεάσει την ιστορία και την εξέλιξη του παιχνιδιού, ή πόσο ενέπνευσαν κάποιους να ξεκινήσουν να ασχολούνται με το παιχνίδι. 1. Bryce Carlson (Μπράις Κάρλσον) Ξεκίνησε να παίζει μπλακτζάκ το 1970 με όνειρο να κερδίζει τα καζίνο. Τα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι ήθελε να μάθει. Συνεργάστηκε με τους καλύτερους και πιο έμπειρους από αυτόν στο ξεκίνημά του. Ρώτησε, έμαθε, εφάρμοσε. Ήταν ταπεινός και δεν επαίρονταν ότι ήξερε τα πάντα. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό στην επιτυχία του. Οργάνωσε ομάδες σε όλο τον κόσμο και έψαχνε για νέα συστήματα. Όταν το παιχνίδι μπήκε στο διαδίκτυο στα τέλη της δεκαετίας του 90, ακολούθησε την τεχνολογία. Συνεργάστηκε πάλι με ειδήμονες στον συγκεκριμένο τομέα, έδρασε ξανά ομαδικά. Για να βοηθήσει και ο ίδιος αυτούς που θέλουν να γίνουν επαγγελματίες παίκτες στο blackjack έγραψε το βιβλίο «Blackjack for Blood», το οποίο πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα και έγινε μεγάλη επιτυχία. Στο βιβλίο αυτό μιλά για το «Advanced Omega II» που είναι ένα σύστημα καταμέτρησης καρτών, ενώ εξέλιξε αυτήν την τακτική και σε πρόγραμμά για υπολογιστή που το ονόμασε «Omega II Blackjack Machine». 2. Arnold Snyder (Άρνολντ Σνάιντερ) Ακόμη ένας μεγάλος παίκτης, ο οποίος όμως έγινε και μέγιστος προφέσορας. Ο Άρνολντ Σνάιντερ έγραψε πολλά βιβλία για το μπλακτζάκ, όπως τα «Blackbelt in Blackjack», «Big Book of Blackjack», «The Blackjack Formula» και «The Over / Under Report». Επίσης από το 1981 και μετά εξέδωσε περιοδικό, αλλά και διαχειρίζεται το Blackjack forum, κάτι το οποίο κάνει δωρεάν για να μοιραστεί τις γνώσεις του και να δημιουργήσει και άλλους επαγγελματίες παίκτες. Με όλη αυτή τη δραστηριότητα που ανέπτυξε δεν άργησε να λάβει και τη μέγιστη τιμή, αφού έγινε μέλος του Blackjack Hall of Fame. 3. Lance Humble (Λανς Χαμπλ) Ο καθηγητής. Κυριολεκτικά. Ο Λανς Χαμπλ δεν ξεκίνησε ως παίκτης του μπλακτζάκ. Ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Υόρκης στο Τορόντο. Εκεί δίδασκε ένα μάθημα με τίτλο «Οι πτυχές των τυχερών παιχνιδιών» (Aspects of Gambling). Το μάθημα και οι θεωρίες που αναπτύσσονταν ξεκίνησαν βασισμένες στον ιππόδρομο από τον καθηγητή, αλλά οι μαθητές του δεν ενδιαφέρονταν γι' αυτό. Θέλανε να μάθουν την εφαρμογή των θεωριών που μάθαιναν σε παιχνίδια που παίζονται στο καζίνο. Ο Χαμπλ αποφάσισε να μάθει τα πάντα για το blackjack ώστε να ικανοποιήσει τους μαθητές του και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία. Πήγε στο Λας Βέγκας, κέρδισε, συναντήθηκε με κορυφαίους παίκτες, όπως οι Lawrence Revere και Stanford Wong και μυήθηκε. Κατόπιν συνεργάστηκε με τους Julian Braun και Kenneth Cooper για να γραφτεί το βιβλίο «The World’s Greatest Blackjack Book». Σε αυτό περιγράφονται τα συστήματα καταμέτρησης Hi Opt I και Hi Opt II. Η επιρροή του στο μπλακτζάκ και στην έμπνευση νέων παικτών είναι τεράστια. 4. Tommy Hyland (Τόμι Χάιλαντ) Παίκτης. Σε αντίθεση με τον Χαμπλ, ο Χάιλαντ είναι μία κλασική περίπτωση παίκτη, ο οποίος έκανε το παιχνίδι επιστήμη. Ξεκίνησε ως μέλος μίας πεντάδας παικτών, οι οποίοι με 4.000$ κεφάλαιο, κατάφεραν μέσα σε λίγους μήνες να μαζέψουν 50.000$. Ο Χάιλαντ παίζει πάντα ως μέλος ομάδας. Πιστεύει ότι αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να αποφευχθούν οι απώλειες και να έχεις κέρδη. Δημιουργεί ομάδες παγκοσμίως, κάποιες από αυτές έχουν φτάσει να αριθμούν μέχρι και 40 μέλη. Με τα χρόνια έφτασε να τον αποκαλούν ως «Ο βασιλιάς του Μπλακτζάκ», αφού ασχολείται με την καταμέτρηση καρτών από το 1979. Πολλά καζίνο του έχουν απαγορεύσει την είσοδο σε αυτά, αλλά τόσο ο ίδιος όσο και οι συμπαίκτες του βρίσκουν τρόπο να παίζουν. Εξάλλου η καταμέτρηση δεν είναι παράνομη νομικά. Έχει γίνει και αυτός μέλος του Blackjack Hall of Fame. 5. Stanford Wong (Στάνφορντ Γουόνγκ) Το ακριβώς αντίθετο από τον Χάιλαντ. Ο Γουόνγκ έπαιζε πάντα μόνος του. Γεννήθηκε στη Γεωργία στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου πολέμου και το όνομά του ήταν John Ferguson (Τζον Φέργκιουσον). Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στις ΗΠΑ, αλλά το 1963 αφού διάβασε το βιβλίο του Edward Thorps Beat«The Dealer» αποφάσισε ότι αυτό θα κάνει στη ζωή του. Ήθελε όμως να κάνει τα πάντα μόνος του. Άρχισε να διαβάζει τα πάντα, να ψάχνει, να παίζει κόντρα στον εαυτό του και να δοκιμάζει συστήματα. Όταν έγινε 21 ετών πήγε στο Ρενό και άρχισε να κερδίζει. Αυτή ήταν η αρχή μίας λαμπρής καριέρας. Έγραψε βιβλία και χρησιμοποιεί το δικό του σύστημα το Wong Halves, το οποίο είναι εξαιρετικά πολύπλοκο, αλλά και απίστευτα ακριβές. Αν απορείτε για το όνομά του και πως από Τζον Φέργκιουσον έγινε Στάνφορντ Γουόνγκ, η απάντηση είναι απλή. Όταν άρχισε να γίνεται γνωστός ήθελε να αλλάξει το ονοματεπώνυμο του και αυτό να περιέχει κάτι που να τιμά το πανεπιστήμιό του (Στάνφορντ), αλλά να έχει και μία αύρα ανατολής, μυστηρίου και να είναι πιο κοντά στην καταγωγή του (Γουόνγκ). Έτσι προέκυψε ο μύθος του Στάνφορντ Γουόνγκ.Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου