Ο πρωθυπουργός κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι θα πάρει τη μεγάλη απόφαση, αν θα πάει σε εκλογές το φθινόπωρο ή τον Μάιο του 2019. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι θα ήθελε πραγματικά να φτάσει έως το τέλος της θητείας του. Ποιος θέλει να αφήσει εύκολα την καρέκλα του πρωθυπουργικού γραφείου, εκτός αν είναι πολύ χορτασμένος από εξουσία ή αν βλέπει τι έρχεται... Ο κ. Τσίπρας διατηρεί ανέπαφη την όρεξή του για την εξουσία, έστω και αν έχει χάσει επαφή με το κοινό αίσθημα. Οι στενοί συνεργάτες του αστειεύονται μεταξύ τους παρομοιάζοντας τον εαυτό τους με «μαχητές του ISIS», υπονοώντας ότι θα τα δώσουν όλα στη μάχη για τις εκλογές. Και επειδή έχουν δείξει ότι δεν έχουν κανέναν περιορισμό στα μέσα που χρησιμοποιούν, καλά θα κάνει η αντίπαλη πλευρά να τα περιμένει όλα. Ισως, μάλιστα, να υπολογίζουν οι κυβερνώντες πως κάποια στελέχη της Ν.Δ. θα δείξουν ότι έχουν αυτό που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποκαλούσε «ψυχή καρδερίνας».
Ο κ. Τσίπρας ενδέχεται να κάνει, επίσης, μία
τελευταία μικρή κωλοτούμπα πριν από τις επόμενες εκλογές. Να εξαγγείλει δηλαδή μονομερώς 13η σύνταξη, αυξήσεις σε δικαστές και ενστόλους, κατάργηση του μνημονιακού «ζουρλομανδύα» στη διοίκηση των τραπεζών και άλλα παρόμοια. Οι επιτελείς του θεωρούν ότι αυτές οι κινήσεις, σε συνδυασμό με τους άφθονους έμμεσους και άμεσους διορισμούς, θα μειώσουν πολύ τη διαφορά ή και θα ανατρέψουν τις προσδοκίες. Οι περισσότεροι πρωθυπουργοί διακατέχονται από ανάλογες ψευδαισθήσεις τους τελευταίους μήνες της παραμονής τους στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φτιάξει μία ισχυρή βάση και πελατεία, που όμως δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν από πλευράς πάθους, μεγέθους και αφοσίωσης με το παλαιό ΠΑΣΟΚ.
Θα έχουμε βεβαίως και πολλά σκάνδαλα κάθε είδους. Σε αυτόν τον τομέα θα επαναλαμβάνεται το τροπάριο περί παλαιού σάπιου συστήματος, που απειλεί να επανέλθει στα πράγματα. Οι χειρισμοί στην υπόθεση της Novartis και οι πολλές διαρροές χωρίς αντίκρισμα έχουν προκαλέσει την αδιαφορία της κοινής γνώμης. Πρέπει να αποκαλυφθεί κάτι πολύ απτό και πολύ μεγάλο για να κάνει τη διαφορά.
Αυτή την ώρα, πάντως, έχει αρχίσει να δουλεύει ο νόμος του Μέρφι. Στην κυβέρνηση δεν βγαίνει τίποτα όπως το σχεδιάζει. Η ατζέντα είναι πέρα από τον έλεγχό της, σε αντίθεση με παλιότερες εποχές, όταν μπορούσε και την επέβαλλε. Οπως έχει συμβεί στις τελευταίες μεγάλες εκλογικές αναμετρήσεις, οι πολίτες φτάνουν σε ένα σημείο που ψηφίζουν για να φύγει κάποιος. Κανείς δεν ξέρει πότε και πώς η κοινή γνώμη κάνει αυτό το περίφημο κλικ, όταν χάνεται η όποια μαγεία στη σχέση του ψηφοφόρου με έναν πολιτικό ηγέτη και αρχίζουν η απέχθεια και ο θυμός. Το πιάνεις, όμως, σιγά σιγά στις συζητήσεις των ώριμων ψηφοφόρων, που δεν φανατίζονται και δεν είναι γενετικώς τροποποιημένοι υπέρ κάποιου κόμματος. Κανείς δεν ξέρει αν ο απόηχος αυτών των συζητήσεων θα φτάσει και πότε στο Μαξίμου. Ηδη πάντως βασικοί σύμβουλοι στοιχίζονται στις δύο όχθες της σχετικής συζήτησης. Η ώρα της απόφασης δεν αργεί.
Αλέξης Παπαχελάς-Καθημερινή
Ο κ. Τσίπρας ενδέχεται να κάνει, επίσης, μία
τελευταία μικρή κωλοτούμπα πριν από τις επόμενες εκλογές. Να εξαγγείλει δηλαδή μονομερώς 13η σύνταξη, αυξήσεις σε δικαστές και ενστόλους, κατάργηση του μνημονιακού «ζουρλομανδύα» στη διοίκηση των τραπεζών και άλλα παρόμοια. Οι επιτελείς του θεωρούν ότι αυτές οι κινήσεις, σε συνδυασμό με τους άφθονους έμμεσους και άμεσους διορισμούς, θα μειώσουν πολύ τη διαφορά ή και θα ανατρέψουν τις προσδοκίες. Οι περισσότεροι πρωθυπουργοί διακατέχονται από ανάλογες ψευδαισθήσεις τους τελευταίους μήνες της παραμονής τους στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φτιάξει μία ισχυρή βάση και πελατεία, που όμως δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν από πλευράς πάθους, μεγέθους και αφοσίωσης με το παλαιό ΠΑΣΟΚ.
Θα έχουμε βεβαίως και πολλά σκάνδαλα κάθε είδους. Σε αυτόν τον τομέα θα επαναλαμβάνεται το τροπάριο περί παλαιού σάπιου συστήματος, που απειλεί να επανέλθει στα πράγματα. Οι χειρισμοί στην υπόθεση της Novartis και οι πολλές διαρροές χωρίς αντίκρισμα έχουν προκαλέσει την αδιαφορία της κοινής γνώμης. Πρέπει να αποκαλυφθεί κάτι πολύ απτό και πολύ μεγάλο για να κάνει τη διαφορά.
Αυτή την ώρα, πάντως, έχει αρχίσει να δουλεύει ο νόμος του Μέρφι. Στην κυβέρνηση δεν βγαίνει τίποτα όπως το σχεδιάζει. Η ατζέντα είναι πέρα από τον έλεγχό της, σε αντίθεση με παλιότερες εποχές, όταν μπορούσε και την επέβαλλε. Οπως έχει συμβεί στις τελευταίες μεγάλες εκλογικές αναμετρήσεις, οι πολίτες φτάνουν σε ένα σημείο που ψηφίζουν για να φύγει κάποιος. Κανείς δεν ξέρει πότε και πώς η κοινή γνώμη κάνει αυτό το περίφημο κλικ, όταν χάνεται η όποια μαγεία στη σχέση του ψηφοφόρου με έναν πολιτικό ηγέτη και αρχίζουν η απέχθεια και ο θυμός. Το πιάνεις, όμως, σιγά σιγά στις συζητήσεις των ώριμων ψηφοφόρων, που δεν φανατίζονται και δεν είναι γενετικώς τροποποιημένοι υπέρ κάποιου κόμματος. Κανείς δεν ξέρει αν ο απόηχος αυτών των συζητήσεων θα φτάσει και πότε στο Μαξίμου. Ηδη πάντως βασικοί σύμβουλοι στοιχίζονται στις δύο όχθες της σχετικής συζήτησης. Η ώρα της απόφασης δεν αργεί.
Αλέξης Παπαχελάς-Καθημερινή
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου