Την Συνταγματική Αναθεώρηση την ξεπέταξε σε δύο ημέρες στήνοντας μια ακόμη διαδικασία – παρωδία κι ενώ πριν από καιρό έλεγε ότι η κορυφαία δημοκρατική πράξη θα συζητηθεί σε κάθε καφενείο της Ελλάδας και όλοι μαζί οι Ελληνες θα συγγράψουν το νέο Σύνταγμα της χώρας.
Ανασχηματισμό έκανε για να επιβεβαιώσει ότι πλέον έχουμε κυβέρνηση… ΣΥΡΙΖΟΚ με τους «τσιπρομάχους» να κάθονται στο ίδιο τραπέζι με εκείνους που το 2011 έβριζαν, έφτυναν,
μούντζωναν στις πλατείες, απέκλειαν στη Βουλή, ζητούσαν κρεμάλες γιατί ήταν μερκελιστές και γερμανοτσολιάδες.
Τι άλλο απέμεινε για τον Αλέξη Τσίπρα και το πρωθυπουργικό περιβάλλον; Ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις τους για να αντιστρέψουν το κλίμα;
Δεν σηκώνει κεφάλι
Αυτό είναι πλέον το ερώτημα που προσπαθούν να απαντήσουν όσοι πιστεύουν ότι ακόμη και τώρα το παιχνίδι γυρίζει. Οι μετρήσεις της κοινής γνώμης που γίνονται συνεχώς και φτάνουν στα χέρια του πρωθυπουργού είναι συντριπτικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι, παρά τις προσπάθειες που κάνει για την υλοποίηση μιας πραγματικά δυνατής κοινωνικής ατζέντας.Διότι ασχέτως αν όλα αυτά γίνονται προεκλογικά και με κίνδυνο να εκτροχιαστεί η οικονομία, η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση προχωρά σε μέτρα που θα ελαφρύνουν κάποια από τα μνημονιακά βάρη των προηγούμενων ετών.
Όμως, το ερώτημα είναι αν φτάνουν όλα αυτά κι αν ο κόσμος έχει πειστεί για τις προθέσεις της κυβέρνησης ή θέλει μια αλλαγή.
Οι δημοσκοπήσεις, και μόνον αυτές, δείχνουν ότι όποτε κι αν γίνουν εκλογές οι πολίτες θα τιμωρήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά. Στη ζυγαριά θα μπουν και τα φιλολαϊκά μέτρα των τελευταίων εβδομάδων, αλλά και τα ψέματα, η εξαπάτηση και η σκληρή μνημονιακή πολιτική που ακολουθήθηκε επί 4 χρόνια.
Αλλά θα μπουν επίσης και τα εθνικά θέματα για το οποία ο κόσμος ψηφίζει με το θυμικό. Στο Μαξίμου ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της ζημιάς που τους έχει προκαλέσει το Μακεδονικό. Ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο όταν λέει ότι επί 20 και πλέον χρόνια Μακεδονία ονόμαζαν τα Σκόπια δεκάδες χώρες, αυτό που μένει στη μνήμη είναι ποιος υπέγραψε την οριστική παράδοση του ονόματος. Και μάλιστα με ποιους όρους, με ποια ανταλλάγματα και κάτω από ποιες πιέσεις προέκυψε η συμφωνία των Πρεσπών.
Το ειδικό ένθετο των «ΝΕΩΝ Σαββατοκύριακου» για το ρόλο των ξένων πρεσβειών τα τελευταία χρόνια με τον εύστοχο τίτλο «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο», είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον για το τι ακριβώς συνέβη και ποιοι παράγοντες διαμόρφωσαν τη σημερινή κατάσταση.
Όμως, ο ελληνικός λαός, τόσο στις δημοσκοπήσεις όσο και στις πραγματικές κάλπες θα κρίνει και με βάση την εικόνα που παρουσιάζει η σημερινή κυβέρνηση. Και είναι σίγουρο ότι ακόμη και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με όσα βλέπει.
Από τον έρωτα με την ακροδεξιά απόφυση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, μέχρι τα κωμικοτραγικά που συνέβησαν με τη διάλυση της Κ.Ο. του Πάνου Καμμένου. Κι από την κυβέρνηση – κουρελού ή τη Βουλή της γκαζόζας, μέχρι τον ευτελισμό της Βουλής τόσο στην ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών όσο και των αναθεωρητέων άρθρων του Συντάγματος.
Κόλαφος οι μετρήσεις
Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση στην κυβέρνηση δεν είναι καθόλου ρόδινη. Οι δημοσκοπήσεις είναι κόλαφος για τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν βελτιώνονται ούτε κατ’ ελάχιστον. Πληροφορίες αναφέρουν ότι τις αποφάσεις του για το χρόνο των εκλογών ο Αλέξης Τσίπρας θα τις πάρει μέσα στον Μάρτιο οπότε και θα περιμένει τις μετρήσεις που κάνουν φιλικές προς αυτόν εταιρείες αλλά και ο υπουργός Χριστόφορος Βερναρδάκης.Στο Μαξίμου συγκρούονται δύο τάσεις. Η πρώτη που αποτελείται από κορυφαία στελέχη, εισηγείται στον πρωθυπουργό εκλογές τον Μάιο, μαζί με τις δημοτικές ή τις αυτοδιοικητικές. Η πρώτη βερσιόν λέει να γίνουν στις 19 Μάιου με τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών ώστε να κινητοποιηθεί περισσότερος απογοητευμένος κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ. Είθισται στις δημοτικές εκλογές όλοι οι πολίτες να έχουν κάποιον συγγενή ή γνωστό που θέλουν να ψηφίσουν, επομένως η αποχή θα είναι μικρότερη από άλλες εκλογικές αναμετρήσεις. Η πρόταση προς τον Τσίπρα είναι να μπει τότε άλλη μία κάλπη ώστε οι Συριζαίοι που αυτή τη στιγμή δείχνουν αδιάφοροι, απογοητευμένοι ή αναποφάσιστοι να σηκωθούν από τον καναπέ και να πάνε να ψηφίσουν.
Η δεύτερη βερσιόν είναι οι εθνικές κάλπες να στηθούν μαζί με τις ευρωεκλογές, μία εβδομάδα μετά, στις 26 Μαίου, ώστε οι πολίτες να εκτονώσουν την οργή τους με τους ευρωβουλευτές και να αποφασίσουν διαφορετικά για την κυβέρνηση που θέλουν.
Φυσικά η δεύτερη εισήγηση, στην οποία κλίνουν οι πιο κοντινοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, και ίσως και ο ίδιος, είναι η εξάντληση της τετραετίας κι εκλογές μετά το καλοκαίρι. Εκτιμούν ότι θα υπάρξει ο πολιτικός χρόνος που απαιτείται, αφενός να μειωθεί η πόλωση λόγω του Μακεδονικού, κι αφετέρου να μπορέσουν οι υπουργοί να κάνουν τα τελευταία… μαγικά τους. Όπως π.χ. χιλιάδες προσλήψεις ή στη χειρότερη περίπτωση διαδικασίες για να επιλεγούν χιλιάδες νέοι δημόσιοι υπάλληλοι που θα είναι σε ομηρία και θα ψηφίζουν ανάλογα με το ποιοι τους προσφέρουν σίγουρη δουλειά στο Δημόσιο.
Με το λαό ή με την ελίτ
Μέσα στο χρόνο των 6 και πλέον μηνών εκτιμούν στο Μαξίμου ότι μπορούν να πείσουν τον κόσμο και για το δίλημμα που θα τεθεί και το οποίο θα είναι «Με το λαό ή με την ελίτ». Πάνω σ’ αυτό το σύνθημα θα κινηθεί όλη η προσπάθεια της κυβέρνησης από εδώ και στο εξής. Θα αναδειχθεί με λίγα λόγια η φιλολαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών κεντροαριστερών δυνάμεων που θα συγκροτήσουν ένα προοδευτικό μέτωπο απέναντι στη συντήρηση.Κι από την άλλη θα «κτιστεί» κατά το Μαξίμου» το αφήγημα μιας Νέας Δημοκρατίας που εκπροσωπεί το παλιό πολιτικό σύστημα που έρχεται να πάρει τη ρεβάνς από την Αριστερά. Και που συνδέεται με τα μεγάλα συμφέροντα, με την ελίτ της χώρας.
Αυτή η ιδεολογικο-πολιτική μάχη θέλει χρόνο για να στηθεί και για να επικοινωνηθεί και γι’ αυτό η εισήγηση είναι να γίνουν εκλογές το φθινόπωρο.
Με όποιο ρίσκο έχει η εξάντληση της τετραετίας μιας και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσο περισσότερο μένει στην εξουσία ένα κόμμα που έχει φθαρεί τόσο περισσότερη είναι και η φθορά.
Αν τίποτε δεν πάει καλά για τον ΣΥΡΙΖΑ και βλέπουν ότι δεν μπορούν να γυρίσουν το κλίμα, τουλάχιστον ως προς την πρωτιά στις εκλογές, το plan B είναι η όσο το δυνατόν μικρότερη διαφορά στην κάλπη και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Αλέξης Τσίπρας κοιτάζει ασφαλώς και την επιστροφή του στην εξουσία, παίζοντας το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης».
Και γι’ αυτό ασκούνται πιέσεις στο χώρο της Κεντροαριστεράς ώστε να υπάρξει σύμπτυξη του χώρου απέναντι στην… επέλαση της Δεξιάς, όπως λένε στο Μαξίμου.
Η Ανοιξη που μπαίνει και ημερολογιακά σε λίγες ημέρες θα είναι το ξεκίνημα για την τελική αντεπίθεση του Αλέξη Τσίπρα. Με όλα τα σενάρια να είναι ανοικτά για τις πολιτικές εξελίξεις.
Βασ. Κανέλλης-in.gr
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου