Η «Γέφυρα» λοιπόν είναι το νέο χαριτωμένο καμουφλάζ όλων εκείνων που θέλουν να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά για κάποιον λόγο ντρέπονται να το πουν.
Υποτίθεται ότι ως γέφυρα που είναι, φιλοδοξεί να ενώσει τον ΣΥΡΙΖΑ με κάτι που δεν ξέρουμε ακριβώς τι είναι. Με την Σοσιαλδημοκρατία, λέει. Με την Κεντροαριστερά.
Μόνο που η κεντροαριστερά δεν είναι εκεί, στην άλλη άκρη της γέφυρας.
Όσο και αν πελαγοδρομεί και αυτή, το έχει δηλώσει και ανακοινώσει. Με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συνεργάζεται.
Συνεπώς όσοι χτίζουν την γέφυρα δεν εκπροσωπούν καμία κεντροαριστερά. Εκπροσωπούν τους εαυτούς τους. Και για κάποιο λόγο εξακολουθούν να ντρέπονται να το πουν:
θέλουν να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ. Για τον δικό του λόγο ο καθένας, από την Ρεπούση και τον Μπίστη, μέχρι τον Παπαχριστόπουλο, ο οποίος μαζί με τον Ραγκούση όπου ακούν προσκλητήριο για εκδηλώσεις φιλοσυριζαϊκής νομιμοφροσύνης, τρέχουν και πιάνουν θέση.
Γιατί ντρέπονται να το πουν οι άνθρωποι; Είναι ΣΥΡΙΖΑ. Ή θέλουν να γίνουν ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάτω κάτω, έτσι θα φαινόταν ότι ο Τσίπρας έχει ένα ανεξήγητο μεν, αλλά μικρό ρεύμα.
Όσο επιμένουν να φορούν το πολιτικό τους καμουφλάζ, απλώς υπονομεύουν τους εαυτούς τους και εν τέλει αποκαλύπτουν το ευτελές του πράγματος.
Πιστεύουν αφελώς ότι οι πρωτοβουλίες και οι μαζώξεις τους είναι κάτι το σημαντικό, κάτι με παρέμβαση στα πολιτικά μας πράγματα, κάτι που αντιστοιχεί σε αγωνίες πολιτών και ψηφοφόρων, κάτι που θα αλλάξει πάλι τον ρου της Ιστορίας.
Τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Οι μαζώξεις αυτές θυμίζουν τόσο πολύ τις αντίστοιχες της πρώτης περιόδου της μεταπολίτευσης που σε πιάνει απελπισία. Ίσως πολλοί από αυτούς να θυμούνται έτσι τα νιάτα τους και να συγκινούνται. Αυτό μπορεί να το δικαιολογήσει κανείς… Μόνο που δύσκολα θα πειστεί κάποιος ότι δεν υπάρχει πολιτική υστεροβουλία. Εστω και για την αυταπάτη της προσωπικής πολιτικής επιβίωσης.
Ακόμη και όσοι έχουν αγαθά κίνητρα, γίνονται έτσι θύματα των σχεδιασμών του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο κι αν νομίζουν ότι θα τύχουν ενθουσιώδους υποδοχής και θα εκλεγούν βουλευτές, γελιούνται. Θα έπρεπε οι ίδιοι να γνωρίζουν καλύτερα ότι ο Τσίπρας απλώς θα τους χρησιμοποιήσει και όταν έλθει η ώρα θα τους πετάξει στα αζήτητα. Είτε βοηθήσουν ή συμβάλλουν σε κάτι (εκλογικά δηλαδή), είτε όχι – πολύ περισσότερο τότε.
Συνεπώς, τα καμουφλάζ και οι προφάσεις είναι πλέον περιττά. Πολιτικές αυτονομίες και άλλα τέτοια οραματικά και παρωχημένα δεν υπάρχουν.
Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί δηλώσεις κοινωνικών φρονημάτων.
Όσοι είναι πρόθυμοι ας τις υπογράψουν και ας πάψουν να κρύβονται.
Αγγ. Κωβαίος-in.gr
Υποτίθεται ότι ως γέφυρα που είναι, φιλοδοξεί να ενώσει τον ΣΥΡΙΖΑ με κάτι που δεν ξέρουμε ακριβώς τι είναι. Με την Σοσιαλδημοκρατία, λέει. Με την Κεντροαριστερά.
Μόνο που η κεντροαριστερά δεν είναι εκεί, στην άλλη άκρη της γέφυρας.
Όσο και αν πελαγοδρομεί και αυτή, το έχει δηλώσει και ανακοινώσει. Με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συνεργάζεται.
Συνεπώς όσοι χτίζουν την γέφυρα δεν εκπροσωπούν καμία κεντροαριστερά. Εκπροσωπούν τους εαυτούς τους. Και για κάποιο λόγο εξακολουθούν να ντρέπονται να το πουν:
θέλουν να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ. Για τον δικό του λόγο ο καθένας, από την Ρεπούση και τον Μπίστη, μέχρι τον Παπαχριστόπουλο, ο οποίος μαζί με τον Ραγκούση όπου ακούν προσκλητήριο για εκδηλώσεις φιλοσυριζαϊκής νομιμοφροσύνης, τρέχουν και πιάνουν θέση.
Γιατί ντρέπονται να το πουν οι άνθρωποι; Είναι ΣΥΡΙΖΑ. Ή θέλουν να γίνουν ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάτω κάτω, έτσι θα φαινόταν ότι ο Τσίπρας έχει ένα ανεξήγητο μεν, αλλά μικρό ρεύμα.
Όσο επιμένουν να φορούν το πολιτικό τους καμουφλάζ, απλώς υπονομεύουν τους εαυτούς τους και εν τέλει αποκαλύπτουν το ευτελές του πράγματος.
Πιστεύουν αφελώς ότι οι πρωτοβουλίες και οι μαζώξεις τους είναι κάτι το σημαντικό, κάτι με παρέμβαση στα πολιτικά μας πράγματα, κάτι που αντιστοιχεί σε αγωνίες πολιτών και ψηφοφόρων, κάτι που θα αλλάξει πάλι τον ρου της Ιστορίας.
Τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Οι μαζώξεις αυτές θυμίζουν τόσο πολύ τις αντίστοιχες της πρώτης περιόδου της μεταπολίτευσης που σε πιάνει απελπισία. Ίσως πολλοί από αυτούς να θυμούνται έτσι τα νιάτα τους και να συγκινούνται. Αυτό μπορεί να το δικαιολογήσει κανείς… Μόνο που δύσκολα θα πειστεί κάποιος ότι δεν υπάρχει πολιτική υστεροβουλία. Εστω και για την αυταπάτη της προσωπικής πολιτικής επιβίωσης.
Ακόμη και όσοι έχουν αγαθά κίνητρα, γίνονται έτσι θύματα των σχεδιασμών του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο κι αν νομίζουν ότι θα τύχουν ενθουσιώδους υποδοχής και θα εκλεγούν βουλευτές, γελιούνται. Θα έπρεπε οι ίδιοι να γνωρίζουν καλύτερα ότι ο Τσίπρας απλώς θα τους χρησιμοποιήσει και όταν έλθει η ώρα θα τους πετάξει στα αζήτητα. Είτε βοηθήσουν ή συμβάλλουν σε κάτι (εκλογικά δηλαδή), είτε όχι – πολύ περισσότερο τότε.
Συνεπώς, τα καμουφλάζ και οι προφάσεις είναι πλέον περιττά. Πολιτικές αυτονομίες και άλλα τέτοια οραματικά και παρωχημένα δεν υπάρχουν.
Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί δηλώσεις κοινωνικών φρονημάτων.
Όσοι είναι πρόθυμοι ας τις υπογράψουν και ας πάψουν να κρύβονται.
Αγγ. Κωβαίος-in.gr
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου