Ένα ποίημα που έμεινε στην ιστορία, και προκάλεσε θυμηδία γιατί ουσιαστικά ο νυν επικεφαλής του διαλυμένου Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης, χαρακτήριζε τους κυβερνώντες ως «δρακογενιά».
Ελεγε τότε λοιπόν ο κ. Παππάς:
Η Ανατολή που ροδίζει,
της γλυκιάς Πατρίδας τις πίκρες ανάσες,
του Λαού μας καημούς κι ελπίδες θερμαίνει.
Το ταξίδι μακρύ.
Το φορτίο βαρύ.
Κι ´σεις Δρακογενιάς βλαστοί Τιμονιέρηδες. . .
Και ´μεις την τιμή και την περηφάνια των πατεράδων μας».
Η Δρακογενιά λοιπόν, που ο παλιός αγωνιστής της αριστεράς ήθελε να τιμήσει αποτελούταν από τον Αλέξη Τσίπρα βεβαίως και στελέχη όπως ο γιος του, Νίκος Παππάς, ο Τζανακόπουλος, η Ρένα Δούρου, η Εφη Αχτσιόγλου, ενδεχομένως ο Πολάκης, ο Χαρίτσης και όλοι όσοι είναι στην εμπροσθοφυλακή του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης.
Αλλά και όλοι οι αφανείς του χώρου οι οποίοι στήριξαν την άνοδο του Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία. Όπως η
Μυρσίνη Λοϊζου, όπως η Χαρούλα Αλεξίου που φορά ακόμη τα γάντια των καθαριστριών, όπως ο Λάκης Λαζόπουλος που βοήθησε στη διάχυση της προπαγάνδας πριν το 2015.
Όπως τόσοι άλλοι οι οποίοι δεν έχουν μεν αξιώματα αλλά έβαλαν το λιθαράκι τους για να… αντρωθεί αυτή η Δρακογενιά.
Είναι προφανώς (κατά τον Στέλιο Παππά) η γενιά δρακόντων που… τόλμησε και τα έβαλε με όλους και με όλα και θέρμανε τις ελπίδες του λαού, αν και το φορτίο τους είναι βαρύ.
Να λοιπόν, που η Δρακογενιά λύγισε από το φορτίο. Όχι της σκληρής δουλειάς για να αλλάξει η Ελλάδα, όπως οι ίδιοι πλασάρουν τους εαυτούς τους. Ούτε φυσικά το φορτίο του… ηθικού πλεονεκτήματος που έτσι κι αλλιώς έγινε κουρελόχαρτο. Αλλά το φορτίο της ανικανότητάς τους, των απανωτών λαθών τους, της ιδεοληπτικής εμμονής τους και της με κάθε τρόπο παραμονής τους στην εξουσία.
Δεν χρειάζονταν οι τελευταίες εξελίξεις προκειμένου να βγουν συμπεράσματα για την ψεύτικη Δρακογεννιά που πούλησε τις ελπίδες του ελληνικού λαού το 2015.
Που εξευτέλισε κάθε έννοια αριστερής ευαισθησίας όταν επέλεξε να συγκυβερνήσει με ένα τμήμα της ακροδεξιάς.
Που υπέγραψε και εφάρμοσε τα χειρότερα μνημόνια που επιβλήθηκαν στη χώρα.
Που προκαλεί εθνικό διχασμό με τις πρωτοβουλίες της στην εξωτερική πολιτική.
Μέσα σε τρεις ημέρες άλλωστε, ορισμένα από τα… άξια τέκνα της Δρακογενιάς έκαναν άνω – κάτω την κυβέρνηση και διέλυσαν κάθε ελπίδα πολιτικής «ανάστασης» του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Νίκος Παππάς, εκ των βασικών μελών της… ατρόμητης αυτής γενιάς, πήγε στη Βόρεια Ελλάδα, τόλμησε να εκτεθεί, αποδοκιμάστηκε από πόλη σε πόλη κι αυτός τι έκανε; Αντί να εξηγήσει με νηφαλιότητα τις θέσεις της κυβέρνησης έβαλε μπαρούτι στη φωτιά. «Η Μακεδονία η ξακουστή δεν είναι η ελληνική είναι η άλλη, η Σκοπιανή» είπε και πήραν φωτιά τα τόπια.
Γιατί το είπε αυτό; Γιατί δεν επέλεξε την καταλαγή και την προσπάθεια να εκλαϊκεύσει τις προβλέψεις της συμφωνίας των Πρεσπών;
Μα απλά γιατί έτσι έχει μάθει να πολιτεύεται. Με τη λογική της σύγκρουσης, του τσαμπουκά, του «εγώ έχω θράσος και σας τα λέω στα μούτρα, ακόμη κι αν δεν έχω δίκιο».
Και φυσικά για όλα φταίνε τα κακά ΜΜΕ, για όλα φταίνε οι πολιτικοί του αντίπαλοι, οι εθνικιστές, οι πατριδοκάπηλοι κ.λπ.
Ηθικό πλεονέκτημα εκ του ασφαλούς
Το δεύτερο Βατερλώ της κυβέρνησης ακούει στο όνομα «Μυρσίνη Λοϊζου». Εχουν ειπωθεί πολλά για την περίπτωσή της, για το γεγονός ότι η ίδια έβγαζε «δεκάρικους» στο διαδίκτυο για την ισότητα στην κοινωνία και την ίδια στιγμή είχε «ξεχάσει» να δηλώσει το θάνατο της μητέρας της κι έπαιρνε επί 5,5 χρόνια τη σύνταξή της. Είχε πάθει κατάθλιψη, δικαιολογήθηκε ή ότι φταίει η γραφειοκρατία γι’ αυτό.
Υπάρχει και μια άλλη εξήγηση την οποία έδωσε η Χαρούλα Αλεξίου, η κουμπάρα της. Ότι δηλαδή η Λοϊζου δεν ξέρει καθόλου από οικονομικά και μπορεί και να μην είχε καταλάβει καν ότι παίρνει τη σύνταξη.
Αυτή ναι είναι δικαιολογία. Να μπαίνουν καμιά 90αριά χιλιάρικα στο λογαριασμό σου και να μην ξέρεις από πού προέρχονται. Είτε πράγματι είσαι στον κόσμο σου, είτε έχεις τόσα πολλά λεφτά που τα 90.000 ευρώ είναι ψίχουλα, είτε είσαι απλά ένα από τα πολλά «λαμόγια» που έχει αυτή η χώρα. Και που δεν έχει καμιά σημασία αν είναι αριστερά, δεξιά ή κεντρώα λαμόγια.
Η περίπτωση Λοϊζου και γιατί η κυβέρνηση την επέλεξε αν και σίγουρα γνώριζε ότι έχει φάει και δύο χρόνια φυλακή, είναι ενδεικτική του τσαμπουκά της Δρακογενιάς, αλλά για λάθος τρόπο.
Είναι η λογική του πρωθυπουργού που έχει διδάξει ότι «αριστερός είναι, δεν μπορεί, θα είναι και καλός άνθρωπος».
Να που δεν είναι, γιατί το χρώμα του χρήματος δεν είναι μπλε, κόκκινο ή πράσινο και το ηθικό πλεονέκτημα δεν είναι το φάρμακο δια πάσαν νόσον.
Ο τρίτος της Δρακογενιάς είναι ο Τσιρώνης.
Εντάξει, αυτός είναι λίγο μουσαφίρης στον ΣΥΡΙΖΑ μιας και προέρχεται από τους οικολόγους. Προσπάθησε να μας κάνει μαθήματα γεωγραφίας, λοιπόν, για το που πέφτει το Καστελόριζο και για το ποια θάλασσα βρέχει εκείνα τα νησιά της ακριτικής Ελλάδας.
Να είναι το Αιγαίο, να είναι η Ανατολική Μεσόγειος ή μήπως να είναι ο Ειρηνικός Ωκεανός; Και ο Τσιρώνης στη λογική «είμαστε αριστεροί, λέμε και καμιά κουβέντα καφενείου για να περνά η ώρα, αδιαφορώντας για το αν αυτό μπορεί να προκαλέσει ζημιά στη χώρα».
Φυσικά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τον Γιώργο Κατρούγκαλο. Ο χειρότερος υπουργός που πέρασε τα τελευταία χρόνια, ο εμπνευστής κι εκτελεστής του χειρότερου εργασιακού νόμου, χάρη στον οποίον τα δικαστήρια θα βγάζουν συνέχεια αποφάσεις που θα τον κατεδαφίζουν, έγινε και υπουργός Εξωτερικών.
Τρόμος για τον Κατρούγκαλο
Ο αρχηγός της Δρακογενιάς εκτίμησε τα προσόντα του Κατρούγκαλου και τον έβαλε να διαπραγματεύεται με τους Τούρκους και να μιλά για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Αλλαξε το εθνικό δόγμα μας χωρίς να μας ενημερώσει κανείς; Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής υπάρχει ή ο Κατρούγκαλος κάνει ότι θέλει χωρίς να ρωτήσει κανέναν;
Μέσα σε μία εβδομάδα η Δρακογενιά ανέδειξε όλες τις αδυναμίες της ή πόσο «φούσκα» ήταν όλα όσα είχε υποσχεθεί ο Στέλιος Παππάς.
Και αυτά είναι μόνο λίγα από τα «κατορθώματα». Ποιος να ξεχάσει άλλωστε την άξια γυναικεία εκπρόσωπο της Δρακογενιάς, την Ρένα Δούρου. Δύο στραβές στη βάρδια της, 125 νεκροί, μισή ντουζίνα ποινικές διώξεις, αλλά αυτή… ατάραχη.
Συνεχίζει την προεκλογική της εκστρατεία κι ευελεπιστεί ότι θα συνεχίσει να κάνει βάρδια για άλλα πέντε χρόνια. Ο Θεός να μας φιλάει δηλαδή από το θράσος της και την ανικανότητα που αναδείχθηκε στις δύο τραγωδίες στο Μάτι και την Μάντρα.
Το ποίημα του Στέλιου Παππά μπορεί πλέον να αναλυθεί με βάση τις τωρινές εξελίξεις. Οι τιμονιέρηδες έριξαν τη χώρα στα βράχια. Οι πατεράδες δεν θα πρέπει να είναι και τόσο περήφανοι, η ανατολή δεν ρόδισε και η ελπίδα δεν ήρθε ποτέ.
Η Δρακογενιά έχει γίνει περίγελος κι απλά προσπαθεί να κρατηθεί στον αφρό της εξουσίας με νύχια και με δόντια. Το καραβάνι του Πολάκη δεν προχωράει και τα σκυλιά που ουρλιάζουν είναι μέσα από την κυβέρνηση.
lykavitos.gr
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου