Η θυσία των εργατών του Σικάγο, πριν από 130 χρόνια, το 1886, αλλά και οι ταξικοί αγώνες που ακολούθησαν, η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, το 1917 που σήμανε τη νίκη της εργατικής τάξης ενάντια στους εκμεταλλευτές της, επιβεβαίωσαν ότι η εργατική τάξη δεν είναι μόνο ο δημιουργός του κοινωνικού πλούτου, αλλά και η πρωτοπόρα εκείνη κοινωνική τάξη που μπορεί να ηγηθεί και να συσπειρώσει τα άλλα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, στην πάλη για την ανατροπή του βάρβαρου και σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Πριν από 130 χρόνια, το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα αναπτυσσόταν κυριολεκτικά με το αίμα της εργατικής τάξης, που δούλευε από ήλιο σε ήλιο με ψίχουλα για μεροκάματο, χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η εργατική τάξη ύψωσε το ανάστημά της και επέβαλλε με τους ηρωικούς αγώνες της το 8ωρο, ως αφετηρία για μια σειρά από κατακτήσεις τον 20ο αιώνα. Σήμερα 130 χρόνια μετά, το ίδιο αυτό σύστημα δεν είναι λιγότερο βάρβαρο και αποδεικνύεται από τις ίδιες τις εξελίξεις ότι δεν μπορεί ούτε να διορθωθεί ούτε να γίνει πιο ανθρώπινο.
Η εργατική τάξη, ο παραγωγός όλου του πλούτου, όχι μόνο δεν μπορεί να απολαύσει τον πλούτο που παράγει, τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, αλλά αντίθετα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη φτώχεια, την ανεργία, τις κρίσεις, την απόλυτη και σχετική εξαθλίωση, τους ιμπεριαλιστικούς πόλεμους. Ενώ υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να έχουν όλοι δουλειά, με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα, να εργάζονται λιγότερες ώρες, να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος, να ζουν χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας, να απολαμβάνουν σύγχρονες υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας, δωρεάν Υγεία και περίθαλψη με προστασία της μητρότητας, των παιδιών και των ηλικιωμένων, σήμερα ζουν μέσα στη διαρκή ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, όπου τσακίζονται η μία μετά την άλλη κατακτήσεις και δικαιώματα.
Η αιτία είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο ανταγωνισμός και η αναρχία στην παραγωγή, ότι μια χούφτα κεφαλαιοκράτες κλέβουν τον παραγόμενο πλούτο και με μοναδικό κριτήριο το κέρδος αποφασίζουν τι και πώς θα παραχθεί.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, στους χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, λόγω των αποφάσεων της ΕΕ που στήριξε και η ελληνική κυβέρνηση. Σε όλους αυτούς που πέφτουν στα δίχτυα των δουλεμπόρων, αντιμετωπίζουν τα μέτρα καταστολής της ΕΕ και γίνονται θύματα του ρατσισμού. Καλούμε τους εργαζόμενους να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στους πολέμους και τις επεμβάσεις.
Καλούμε τους εργαζόμενους να μην επιτρέψουν να κυριαρχήσει η μοιρολατρία, η λογική του «τίποτα δεν γίνεται», ο συμβιβασμός με τα πρωτοφανής αγριότητας μέτρα που υλοποιεί η κυβέρνηση, όπως ο νόμος – λαιμητόμος για το Ασφαλιστικό που βάζει ταφόπλακα σε ό,τι έχει απομείνει από τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης.
Τους καλούμε να απορρίψουν την κοροϊδία της κυβέρνησης ότι η αξιολόγηση «είναι η τελευταία δύσκολη στροφή», ότι τα μέτρα είναι τα τελευταία, γιατί η πείρα λέει πως κάθε διαπραγμάτευση, κάθε αξιολόγηση, συνοδεύεται από σκληρά μέτρα, που προστίθενται στα προηγούμενα.
Να απαντήσουν στη χειραγώγηση και τον αποπροσανατολισμό κυβέρνησης – κεφαλαίου ότι μετά την αξιολόγηση «η ελληνική οικονομία θα επιστρέψει στην ανάπτυξη» και «ξεκινά η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους». Επιστροφή στην ανάπτυξη δεν σημαίνει πως θα βρει δουλειά το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων, ότι η πλειοψηφία των νέων θα έχει σταθερό μισθό, ωράριο και δικαιώματα. Ελάφρυνση του χρέους δεν σημαίνει ότι θα δοθούν πίσω οι μισθοί και οι συντάξεις που κόπηκαν, ούτε θα μειωθούν τα όρια συνταξιοδότησης, θα λιγοστέψουν οι φόροι, θα αυξηθούν οι δαπάνες στην Παιδεία, στην Υγεία. Μόνο το κεφάλαιο μπορεί να προσδοκά από την ελάφρυνση του χρέους και την ανάπτυξη, γιατί από τη μεν ελάφρυνση θα εξοικονομηθεί κρατικό χρήμα για τις επενδύσεις του και η ανάπτυξη είναι ταυτισμένη με την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Να γυρίσουν την πλάτη και στα άλλα κόμματα της αστικής διαχείρισης, που στηρίζουν την εξουσία του κεφαλαίου, την ανάκαμψη της κερδοφορίας του. Όλοι μαζί βρίσκονται απέναντι από τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες και ο καθένας για λογαριασμό του συστήματος, προβάλλουν εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις για να μη διακοπεί η πορεία υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής. Να απομονώσουν τη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή, που βρίσκεται στην υπηρεσία του συστήματος, ως τσιράκι της μεγαλοεργοδοσίας στηρίζει τα κέρδη της, στήνει απεργοσπαστικούς μηχανισμούς.
Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε όσους προβληματίζονται, αναγνωρίζουν στο ΚΚΕ τη μαχητικότητα και τη συνέπεια στην πάλη υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, να σταθούν στο πλάι του για να χτυπηθεί η μοιρολατρία, ο συμβιβασμός, να γίνει ένα βήμα μπρος στην οργάνωση της εργατικής λαϊκής πάλης.
Η 1η Μάη για όλη την εργατική τάξη είναι ημέρα έμπνευσης και διεθνιστικής αλληλεγγύης για την ενίσχυση της ταξικής πάλης, που είναι η κινητήρια δύναμη της ιστορίας. Το 8ωρο, η σταθερή δουλειά, η Κοινωνική Ασφάλιση, κάθε εργατική κατάκτηση και δικαίωμα κερδήθηκε με σκληρούς ταξικούς αγώνες και θυσίες.
Με αγώνες και θυσίες ανοίγουμε, βαδίζουμε στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής, της οργάνωσης της ταξικής πάλης, για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα αντιπαλεύει τα μέτρα και ταυτόχρονα θα βάζει στο στόχαστρο τις πραγματικές αιτίες των λαϊκών προβλημάτων: Την καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία, τις διεθνείς ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που τους υπηρετούν.
Καλούμε σε αφύπνιση και συσπείρωση στον αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεζόμενων για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό που είναι αναγκαίος και επίκαιρος και η μόνη απάντηση στη σημερινή βαρβαρότητα και τον καπιταλισμό. 130 χρόνια μετά το Σικάγο κρατάμε με πείσμα αναμμένη τη δάδα και την ελπίδα για την τελική νίκη της εργατικής τάξης.
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου