Ο σκηνοθέτης ανακατεύει και ξανά ανακατεύει την υπόθεση ξύνοντας τον πάτο, μπας και μπορέσει να βρει τελικά κάτι ενδιαφέρον να αφηγηθεί, μάταια όμως. Το σενάριο, εμφανέστατα μπαλωμένο από παντού, πελαγοδρομεί χωρίς καμιά συσχέτιση αιτίας και αποτελέσματος, αναμασώντας fantasy κλισέ και προσπαθώντας να πάρει ό,τι μπορεί από το βασικό στόρι του «Frozen» και το οπτικό στιλ της Νάρνια. Πολλά χρόνια προτού πεθάνει από το ξίφος της Χιονάτης, η κακιά βασίλισσα Ραβένα είχε προδώσει, ύπουλα, την καλόκαρδη αδερφή της Φρέια, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί η δύναμη του πάγου μέσα της. Η Φρέια, η νεαρή βασίλισσα του πάγου, αποσύρεται σε ένα βασίλειο στο Βορρά όπου εκπαιδεύει έναν επίλεκτο στρατό κυνηγών, μεταξύ των οποίων τον Έρικ και την Σάρα, για να την προστατεύει κι από τον οποίο ζητά ένα μονάχα πράγμα: να μην αγαπήσει ποτέ. Όταν ξεσπά πόλεμος ανάμεσα στις δύο βασίλισσες, ο Έρικ βρίσκει εαυτόν στη μέση και προσπαθεί με τη βοήθεια της αγαπημένης του Σάρα να βοηθήσουν τη Φρέια να αφανίσει την κακιά βασίλισσα, αλλιώς εκείνη και το Κακό θα κυριαρχήσουν στον κόσμο.Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου