Η φτώχεια εξαπλώνεται σαν επιδημία και τα ψέματα κι οι αόριστες επιβεβαιώσεις περί ανάπτυξης μοιάζουν περισσότερο με σαδιστικό ανέκδοτο. Φτάσαμε στο όριο της αντοχής μας ως κοινωνία. Και το όριο που είναι υπεράνω κάθε οικονομικού σχεδιασμού είναι το «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».
Τα υπόλοιπα μοιάζουν εκτός κάθε πραγματικότητας – που τόσο πολύ υπολήπτονται οι σοφοί του οικονομικού κυβερνητικού επιτελείου. Αυτή η σαχλαμάρα – επώδυνη ωστόσο – με την καταστρατήγηση κάθε λογικής στο
ζήτημα της φορολογίας δεν οδηγεί παρά στην πλήρη εξαθλίωση που θα μας πάρει και θα μας σηκώσει όλους μαζί.
Ακούμε σε καθημερινή βάση για τα συσσίτια που μας προσέφερε η συμπονετική κυβέρνηση της Αριστεράς του κύριου Τσίπρα, για τα «αντίμετρα» που «κέρδισε» σε μία συμφωνία με τους δανειστές – που όμως δεν υπάρχει ακόμη – αλλά οι περισσότεροι σκέφτονται και τα λεφτά που θα δώσουν για το αρνάκι του Πάσχα.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι εμείς ( ο κοσμάκης ) που μετράμε τα ψιλά που μας έχουν απομείνει στην τσέπη καλύπτουμε τα κενά της ελληνικής οικονομίας που δημιούργησαν τα λάθη (σκόπιμα και μη) και οι «αυταπάτες» μιας κυβέρνησης που … δεν λέει να παραιτηθεί!
Λυπάμαι αλλά πάνω σε αυτά τα ψιλά δεν μπορεί να σταθεί η οικονομία, η ανάπτυξη και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να καλυφθεί το χρέος. Θα‘ πρεπε άμεσα να γίνει κάτι γιατί πλέον έχει αρχίσει να μην υπάρχει αύριο για πολλούς συνανθρώπους μας. Θα’ πρεπε…
Αλίκη Χατζή- https://thecaller.gr/
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου