Καμιά πλευρά δεν σήκωσε όπλο εναντίον της άλλης
Πάνε 70 ακριβώς χρόνια από τη συνταρακτική ιστορία που εκτυλίχτηκε στις 12-13 Απριλίου 1947, μεσούντος του τραγικού εμφυλίου πολέμου. ΄Ηταν και τότε, όπως τώρα, Μεγάλη Εβδομάδα.Το συγκλονιστικό περιστατικό συνέβη στα ΄Αγραφα και καταγράφηκε ως «τραγωδία της Νιάλας» ή «συμφιλίωση της Νιάλας». Στα Βραγιανά Ευρυτανίας πολλές και καλά εξοπλισμένες κυβερνητικές δυνάμεις περιέζωσαν τις θέσεις ενός τάγματος των ανταρτών, που εκτός από τους μάχιμους ήσαν σε αυτό και τραυματίες καθώς και οικογένειες ανταρτών. Δεν υπήρχε καμιά διέξοδος εκτός, ίσως, από τον αυχένα της Νιάλας, σε υψόμετρο πάνω από 2.000 μέτρα, αν ο κυβερνητικός στρατός δεν είχε φτάσει ακόμα εκεί. Οι τρεις αντάρτικοι λόχοι του τάγματος ξεκίνησαν την τραγική πορεία. Ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, άρρωστοι και τραυματίες. Περνώντας η ώρα ξέσπασε μια τρομερή χιονοθύελλα, αβάσταχτο κρύο, ένας αέρας που
ξερίζωνε τα πάντα στο πέρασμά του. Τα μονοπάτια καλύφτηκαν από το χιόνι και η φάλαγγα άλλοτε έχανε και άλλοτε έβρισκε τον προσανατολισμό της. Αντάρτες και άμαχοι άρχισαν να πεθαίνουν από το κρύο, ενώ όποιος παραπάταγε έπεφτε στο γκρεμό.
Οι δύο λόχοι, με σημαντικές απώλειες, πέρασαν. Ο τρίτος λόχος, που θέλησε να περάσει από άλλο σημείο τον αυχένα, μέσα στην χιονοθύελλα που εμπόδιζε την ορατότητα πάνω από ελάχιστα μέτρα, βρέθηκε αναπάντεχα πάνω σε κατάλυμα του κυβερνητικού στρατού. Αξιωματικοί και οπλίτες του κυβερνητικού στρατού, που είχαν κι αυτοί τους δικούς τους νεκρούς από το κρύο, είχαν αφήσει τις σκοπιές τους και είχαν χωθεί στα αντίσκηνα, να περάσει η φοβερή νύχτα. Τσακισμένοι από το κρύο οι άνδρες και οι γυναίκες του αντάρτικου λόχου χώθηκαν μέσα στις σκηνές του στρατού. Καμιά πλευρά δεν σήκωσε όπλο εναντίον της άλλης. Πλάτη με πλάτη, ανταλλάσσοντας λίγες κουβέντες, αντάρτες και στρατιώτες, περίμεναν να περάσει η άγρια νύχτα, κάνοντας μια άτυπη ανακωχή. Ξημερώνοντας, όσοι από τον λόχο των ανταρτών μπορούσαν να περπατήσουν σηκώθηκαν και έφυγαν. Πολλοί, εντελώς ανήμποροι, έμειναν εκεί και τις επόμενες ώρες συνελήφθησαν.
Η φύση, για άλλη μια φορά, έδωσε το μήνυμα για το τι έπρεπε να γίνει, ώστε να τελειώσει, με πολιτικά μέσα, η τραγική περιπέτεια που είχε αρχίσει στη χώρα. Ανεπαρκείς – τυφλοί πολιτικοί ηγέτες δεν το κατανόησαν και έπρεπε να περάσουν άλλα δυόμιση χρόνια που συσσώρευσαν, εκτός των άλλων, τεράστιο ανθρώπινο πόνο.
*Το κείμενο είναι του Νικού Δελφάκη στο womantoc
https://thecaller.gr
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου