Γράφει ο κ.Νάκος Κορδονούρης (Νάκος Κορδονούρης )
Στα παλιά τα χρόνια ο περισσότερος κοσμάκης, ειδικά στην ύπαιθρο ήταν αγράμματοι. Τότε δεν υπήρχαν ρολόγια..ούτε ημερολόγια..
Τις εποχές τις καταλάβαιναν πιο πολύ από τον καιρό και την φύση..
Άλλοι χρησιμοποιούσαν διάφορες πρακτικές μεθόδους για να μην χάνουν τις ημέρες....
Ένας αγράμματος παπάς σε κάποιο ορεινό χωριουδάκι, την Κυριακή της Αποκριάς, για να μη χάσει το λογαριασμό της ημέρας του Πάσχα, σκέφτηκε το εξής: Πήρε μια άδεια νεροκολοκύθα κι έριξε μέσα πενήντα σπόρια καλαμποκιού, όσες δηλαδή είναι και οι μέρες της Σαρακοστής.
Κάθε μέρα που περνούσε έβγαζε και πετούσε κι από ένα σπόρο. Την ημέρα που θα τέλειωναν τα σπόρια θα ήταν η Κυριακή του Πάσχα.
Οι χωρικοί αγράμματοι κι αυτοί, ανυπομονούσαν ...πότε θα τελειώσει η νηστεία και ρωτούσαν κάπου κάπου τον παπά πόσες μέρες μένουν ακόμα μέχρι τη Λαμπρή.
Ο παπάς για καλό και για κακό, για νά 'ναι σίγουρος, πήγαινε κρυφά μέτραγε τα σπόρια της κολοκύθας κι έδινε τη σωστή απάντηση.
Κάποια μέρα...στα μισά περίπου της Σαρακοστής, η παπαδιά ψάχνοντας στο ταβάνι του σπιτιού βρήκε την κολοκύθα παραμερισμένη.
Όταν είδε πως είχε μέσα αραποσίτι, νόμισε πως ο παπάς το έβαλε για σπόρο. Διάλεξε κι αυτή λοιπόν κάμποσα χοντρά σπόρια και γέμισε την κολοκύθα....
Την άλλη μέρα το πρωί, όταν πήγε ο παπάς για το καθιερωμένο μέτρημα.. έμεινε κόκαλο.
Νόμισε πως ο θεός για να τους τιμωρήσει έκανε αυτό το θαύμα ώστε να συνεχιστεί η νηστεία της Σαρακοστής.
Και όταν πλέον τον ρωτούσαν για το υπόλοιπο των ημερών αυτός απαντούσε στρέφοντας με δέος.. το βλέμμα προς τον ουρανό: «Καθώς δείχνει η κολοκύθα ούτε φέτος... ούτε τ' χρόν' θάχουμε Πάσχα».
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου