Ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να αντιγράφει και να μιμείται τον Ανδρέα Παπανδρέου. Για ευνόητους λόγους, που δεν είναι του παρόντος. Αυτό συνέβη (και) με το «Καληνύχτα σας, κύριε (Κυριάκο) Μητσοτάκη», κατά πιστή αντιγραφή του «Καληνύχτα σας, κύριε (Κωνσταντίνε) Μητσοτάκη», που είχε πει ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ προς τον πατέρα του σημερινού αρχηγού της ΝΔ, πριν από 28 χρόνια.
Αν η αντιγραφή είναι συνειδητή, τότε από τον κ. Τσίπρα (και τον σύμβουλό του, που του την υπέβαλε – ο ίδιος αποκλείεται να το θυμόταν, λόγω ηλικίας) διέφυγε κάτι: λίγο καιρό μετά από εκείνο το «καληνύχτα σας», το ΠΑΣΟΚ έχασε τις εκλογές και ο Ανδρέας την πρωθυπουργία. Ηταν το πολύ μακρινό πια, αλλά εμβληματικό για τη νεότερη ελληνική πολιτική ζωή, 1989.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, στην προεκλογική περίοδο του 1993, λίγο πριν επανέλθει στην πρωθυπουργία, τον είχα ρωτήσει στο περιθώριο μίας συνέντευξης που του είχα πάρει:
«Ποιο λάθος κάνατε το 1989;». «Υποτίμησα το σκάνδαλο Κοσκωτά», απάντησε. Δεν θα έλεγε ποτέ «άργησα να διώξω τον Μένιο Κουτσόγιωργα», τον τότε πανίσχυρο αντιπρόεδρο, ο οποίος πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη. Ηταν δύσκολο. Ηταν προσωπικός του φίλος από τη δεκαετία του ’60, του είχε τυφλή εμπιστοσύνη. Και την πάτησε.
Ο Ανδρέας, λοιπόν, θα έδινε σήμερα δύο συμβουλές στον Τσίπρα:
1. Μην εμπιστεύεσαι απόλυτα κανέναν υπουργό σου. Ειδικά όταν βλέπεις περίεργες υποθέσεις, κράτα απόσταση, για να μη μπεις κι εσύ στο κάδρο των ευθυνών. Δηλαδή, «πρόσεχε τον Καμμένο».
2. Τα συμφέροντα, τα ΜΜΕ ( ο ίδιος είχε τότε καθιερώσει τον όρο «οκτάστηλα») σε πολεμούν, αλλά δεν μπορούν να σε πλήξουν καίρια, αν δεν πατάνε σε πραγματικά γεγονότα. Δηλαδή, «πρόσεχε τα βλήματα και τους μεσάζοντες».
Ο Ανδρέας δεν είναι ο μόνος Πρωθυπουργός που θα έδινε τέτοιες συμβουλές στον Τσίπρα. Ολοι οι μετέπειτα είχαν παρόμοιους μπελάδες και περιπέτειες. Ας θυμηθούμε:
Ο Μητσοτάκης (ο μακαρίτης) ανακάλυψε τα «διαπλεκόμενα συμφέροντα» μόλις άρχισαν να σκάνε στην αυλή του διάφορες σκανδαλώδεις υποθέσεις. Μάλιστα, η σύγκρουσή του με τον εφοπλιστή και ιδιοκτήτη της «Καθημερινής και του «ΣΚΑΪ» Αριστείδη Αλαφούζο (μακαρίτης κι αυτός), μέχρι τότε υποστηρικτή και χρηματοδότη του, είχε πάρει άγρια μορφή. Τι θα έλεγε σήμερα ο Μητσοτάκης στον Τσίπρα; «Οι βαρόνοι των ΜΜΕ -όσοι σε πολεμούν, γιατί βλέπω και αρκετούς να σε στηρίζουν- πατάνε πάνω σε περίεργες ή ύποπτες υποθέσεις. Πρόσεχε τους υπουργούς σου».
Ο Κώστας Σημίτης, στην πρώτη τετραετία του, εκχώρησε, ουσιαστικά εν λευκώ, το υπουργείο Αμυνας στον Ακη Τσοχατζόπουλο. Φυσικά, δεν γνώριζε τις μιζοδουλειές του, μόνο υποψίες υπήρχαν. Και δεν είχε διανοηθεί να διώξει τον Τσοχατζόπουλο. Για λόγους ισορροπιών, κυβερνητικών και κομματικών. Ηταν συνυποψήφιός του για την αρχηγία, εξέφραζε το (άλλο) μισό ΠΑΣΟΚ, ήταν ουσιαστικά συγκυβερνήτης. Εκ των υστέρων αποδείχτηκε μεγάλο λάθος. Και ο Σημίτης θα έλεγε στον Τσίπρα: «Μην ανέχεσαι υπουργικά φέουδα» ή, αλλιώς, «Πρόσεχε τους συγκυβερνήτες».
Ο Κώστας Καραμανλής ακολούθησε την πεπατημένη των προηγούμενων. Τα έβαλε με τους «νταβατζήδες», αλλά εκείνοι πατούσαν σε σκάνδαλα και σκανδαλάκια, που έσκαγαν στην αυλή του. Ο ίδιος ομολόγησε από το βήμα της Βουλής ότι «υποτίμησε» το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Τι θα έλεγε στον Τσίπρα; «Πρόσεχε μη σε πάρει η κάτω βόλτα, γιατί δεν έχει γυρισμό».
Μολονότι οι εποχές που ξετυλίχθηκαν αυτά ήταν διαφορετικές και τα περιστατικά δεν είναι ίδια με τα σημερινά, αναλογίες υπάρχουν. Αυτά που δεν έβλεπαν (δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν) οι προκάτοχοί του, δεν τα βλέπει και ο νυν. Εκείνοι τα πλήρωσαν ακριβά, αυτός νομίζει ότι θα ξεφύγει; Αυταπατάται ξανά. Εκτός αν τα βλέπει και δεν αντέχει να τα παραδεχτεί.
Σε κάθε περίπτωση, το χειρότερο για τον Τσίπρα (θα) είναι άλλο: να μην έχει αντιληφθεί ότι τον έχει πάρει η κάτω βόλτα, με αυτόν που έχει επιλέξει να στηρίζει και να στηρίζεται. Του το λένε και οι γελοιογραφίες (σαν την ακόλουθη, του Ηλία Μακρή, από την Καθημερινή).
Γ. Καρελιάς-protagon.gr
Αν η αντιγραφή είναι συνειδητή, τότε από τον κ. Τσίπρα (και τον σύμβουλό του, που του την υπέβαλε – ο ίδιος αποκλείεται να το θυμόταν, λόγω ηλικίας) διέφυγε κάτι: λίγο καιρό μετά από εκείνο το «καληνύχτα σας», το ΠΑΣΟΚ έχασε τις εκλογές και ο Ανδρέας την πρωθυπουργία. Ηταν το πολύ μακρινό πια, αλλά εμβληματικό για τη νεότερη ελληνική πολιτική ζωή, 1989.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, στην προεκλογική περίοδο του 1993, λίγο πριν επανέλθει στην πρωθυπουργία, τον είχα ρωτήσει στο περιθώριο μίας συνέντευξης που του είχα πάρει:
«Ποιο λάθος κάνατε το 1989;». «Υποτίμησα το σκάνδαλο Κοσκωτά», απάντησε. Δεν θα έλεγε ποτέ «άργησα να διώξω τον Μένιο Κουτσόγιωργα», τον τότε πανίσχυρο αντιπρόεδρο, ο οποίος πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη. Ηταν δύσκολο. Ηταν προσωπικός του φίλος από τη δεκαετία του ’60, του είχε τυφλή εμπιστοσύνη. Και την πάτησε.
Ο Ανδρέας, λοιπόν, θα έδινε σήμερα δύο συμβουλές στον Τσίπρα:
1. Μην εμπιστεύεσαι απόλυτα κανέναν υπουργό σου. Ειδικά όταν βλέπεις περίεργες υποθέσεις, κράτα απόσταση, για να μη μπεις κι εσύ στο κάδρο των ευθυνών. Δηλαδή, «πρόσεχε τον Καμμένο».
2. Τα συμφέροντα, τα ΜΜΕ ( ο ίδιος είχε τότε καθιερώσει τον όρο «οκτάστηλα») σε πολεμούν, αλλά δεν μπορούν να σε πλήξουν καίρια, αν δεν πατάνε σε πραγματικά γεγονότα. Δηλαδή, «πρόσεχε τα βλήματα και τους μεσάζοντες».
Ο Ανδρέας δεν είναι ο μόνος Πρωθυπουργός που θα έδινε τέτοιες συμβουλές στον Τσίπρα. Ολοι οι μετέπειτα είχαν παρόμοιους μπελάδες και περιπέτειες. Ας θυμηθούμε:
Ο Μητσοτάκης (ο μακαρίτης) ανακάλυψε τα «διαπλεκόμενα συμφέροντα» μόλις άρχισαν να σκάνε στην αυλή του διάφορες σκανδαλώδεις υποθέσεις. Μάλιστα, η σύγκρουσή του με τον εφοπλιστή και ιδιοκτήτη της «Καθημερινής και του «ΣΚΑΪ» Αριστείδη Αλαφούζο (μακαρίτης κι αυτός), μέχρι τότε υποστηρικτή και χρηματοδότη του, είχε πάρει άγρια μορφή. Τι θα έλεγε σήμερα ο Μητσοτάκης στον Τσίπρα; «Οι βαρόνοι των ΜΜΕ -όσοι σε πολεμούν, γιατί βλέπω και αρκετούς να σε στηρίζουν- πατάνε πάνω σε περίεργες ή ύποπτες υποθέσεις. Πρόσεχε τους υπουργούς σου».
Ο Κώστας Σημίτης, στην πρώτη τετραετία του, εκχώρησε, ουσιαστικά εν λευκώ, το υπουργείο Αμυνας στον Ακη Τσοχατζόπουλο. Φυσικά, δεν γνώριζε τις μιζοδουλειές του, μόνο υποψίες υπήρχαν. Και δεν είχε διανοηθεί να διώξει τον Τσοχατζόπουλο. Για λόγους ισορροπιών, κυβερνητικών και κομματικών. Ηταν συνυποψήφιός του για την αρχηγία, εξέφραζε το (άλλο) μισό ΠΑΣΟΚ, ήταν ουσιαστικά συγκυβερνήτης. Εκ των υστέρων αποδείχτηκε μεγάλο λάθος. Και ο Σημίτης θα έλεγε στον Τσίπρα: «Μην ανέχεσαι υπουργικά φέουδα» ή, αλλιώς, «Πρόσεχε τους συγκυβερνήτες».
Ο Κώστας Καραμανλής ακολούθησε την πεπατημένη των προηγούμενων. Τα έβαλε με τους «νταβατζήδες», αλλά εκείνοι πατούσαν σε σκάνδαλα και σκανδαλάκια, που έσκαγαν στην αυλή του. Ο ίδιος ομολόγησε από το βήμα της Βουλής ότι «υποτίμησε» το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Τι θα έλεγε στον Τσίπρα; «Πρόσεχε μη σε πάρει η κάτω βόλτα, γιατί δεν έχει γυρισμό».
Μολονότι οι εποχές που ξετυλίχθηκαν αυτά ήταν διαφορετικές και τα περιστατικά δεν είναι ίδια με τα σημερινά, αναλογίες υπάρχουν. Αυτά που δεν έβλεπαν (δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν) οι προκάτοχοί του, δεν τα βλέπει και ο νυν. Εκείνοι τα πλήρωσαν ακριβά, αυτός νομίζει ότι θα ξεφύγει; Αυταπατάται ξανά. Εκτός αν τα βλέπει και δεν αντέχει να τα παραδεχτεί.
Σε κάθε περίπτωση, το χειρότερο για τον Τσίπρα (θα) είναι άλλο: να μην έχει αντιληφθεί ότι τον έχει πάρει η κάτω βόλτα, με αυτόν που έχει επιλέξει να στηρίζει και να στηρίζεται. Του το λένε και οι γελοιογραφίες (σαν την ακόλουθη, του Ηλία Μακρή, από την Καθημερινή).
Γ. Καρελιάς-protagon.gr
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου