Με τον Δημήτρη Ρίζο μας χώριζε πάντα άβυσσος. Πολιτική, δημοσιογραφική, αισθητική. Η δημοσιογραφία που υπηρετούσε είχε πάθος στα όρια της εμπάθειας, είχε ένταση και είχε και προσανατολισμό: τη σκληρή, εκείνη, άκαμπτη Δεξιά, τη νικήτρια του Εμφυλίου που θεωρεί δεδομένο και αυτονόητο ότι η εξουσία τής ανήκει. Βαριά δεξιός, ταγμένος ψυχή τε και σώματι καραμανλικός, λόγω της κοινής καταγωγής του με τον Κωνσταντίνο, τον Πραγματικό, Καραμανλή, από την Πρώτη Σερρών (σε εκείνον όφειλε και την ενασχόλησή του με την δημοσιογραφία), τους υπηρέτησε χωρίς επιφυλάξεις και αστερίσκους ως το τέλος της καριέρας του. Και τώρα, στο τέλος, τον ξέχασαν όλοι. Τώρα που τον έπνιξαν τα χρέη από τα εκδοτικά του εγχειρήματα, ετών 83 πλέον, με πολλαπλά και σοβαρότατα προβλήματα υγείας, βρίσκεται στις φυλακές της Κω.
Δεν ξέρω ποιος νόμος υπαγορεύει αυτή την επονείδιστη συμπεριφορά απέναντί του - σίγουρα πάντως όχι ο άγραφος νόμος της ηθικής που λέει ότι δεν μπορείς να δείχνεις σκληρός σε έναν απόμαχο της ζωής. Ο Ρίζος έχει διαγράψει τη δική του πορεία στη δημοσιογραφία, και γι' αυτή την πορεία μπορείς να έχει όποια άποψη θέλεις - φαντάζομαι όχι καλή. Αλλά όταν βλέπεις να κυκλοφορούν ελεύθερα τόσα και τόσα δακτυλοδειχτούμενα λαμόγια επειδή είναι κολλητοί ή φίλοι του συστήματος, εξανίστασαι. Οργίζεσαι. Και κάνεις τη σύγκριση. Κοντολογίς, ας βρει κανέναν άλλο η πολιτεία, η κυβέρνηση, να το παίξει σκληρή - ας τον αφήσει τον Ρίζο. Του αρκούν όσα του έχει επιφυλάξει η ζωή, τώρα στο τέλος της…
Άφαντοι κι αχάριστοι
Και εκείνος ο Καραμανλής, ο άλλος, ο μικρός, ο Κώστας - πόσο άφιλος! Νερό στ' όνομά του έπινε ο Ρίζος, τον στήριξε με νύχια και με δόντια κατά την περίοδο που ήταν αρχηγός της ΝουΔού και αργότερα πρωθυπουργός. Μάχες έδινε με τα έντυπά του, και μέσα από τα κανάλια, για να μας πείσει ότι δεν ήταν αυτό που όλοι φανταζόμασταν - ένας κλασικός τεμπέλης, που κάποια στιγμή το έφερε η μοίρα (και η ..."σοφία" του ελληνικού λαού) και έγινε πρωθυπουργός της χώρας με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα. Αυτός λοιπόν ο τύπος εξακολουθεί να κάνει τη ...ζωάρα μη δίνοντας δεκάρα για τον Ρίζο και το τι υφίσταται.
Τον ξέχασε εντελώς. Διότι συν τοις άλλοις είναι και αχάριστος, όπως αποδεικνύεται…
Αλλά μην τα ρίχνουμε στους πολιτικούς και στον Καραμανλή ειδικότερα. Υπάρχουν και οι επιχειρηματίες με τους οποίους σχετιζόταν ο Ρίζος. Κοινό μυστικό ήταν στο μικρό χωριό που λέγεται Αθήνα ότι ένας εξ αυτών, μεγάλου μεγέθους, με κύριο επιχειρηματικό πεδίο την ενέργεια, τον χρησιμοποιούσε ως το μακρύ του χέρι. Για πολλά χρόνια. Άφαντος τώρα. Εντελώς.
Συγχαρητήρια και στους δύο - τίποτε άλλο δεν έχω να πω…Γ. Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου