Η επιστροφή από τα μπάνια του λαού σηματοδοτεί την αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που οδεύει στο τέλος της θητείας της μέσα σε κλίμα σήψης και απαξίωσης.
Υποτίθεται ότι αυτές τις μέρες ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον Πάνο Καμμένο θα γιόρταζαν την έξοδο από το μνημόνιο και θα την αξιοποιούσαν για να οργανώσουν το πολιτικό και εκλογικό τους comeback. Αντί γι’ αυτό, όμως, οι δυο τους το μόνο που μπορούν πραγματικά να οργανώσουν πλέον είναι η λιγότερο επώδυνη για τους ίδιους έξοδος από την κυβέρνηση, με πρόωρες εκλογές το αργότερο μέχρι τον Μάιο, ίσως όμως και πολύ νωρίτερα, δηλαδή στις αρχές του 2019.Ο δύσκολος χειμώνας που περιμένει τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει ήδη πίσω του ένα δύσκολο καλοκαίρι. Η εθνική τραγωδία στο Μάτι με τους 96 νεκρούς θα ρίχνει βαριά σκιά και θα αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κυβέρνηση μέχρι τις εκλογές. Το βίντεο της σύσκεψης υπό τον πρωθυπουργό το μοιραίο βράδυ θα παραμείνει μνημείο ανευθυνότητας και πρόκλησης. Το ίδιο και οι αλλοπρόσαλλες δηλώσεις περί δήθεν ανάληψης πολιτικών ευθυνών, οι οποίες τελικώς ανελήφθησαν με αδικαιολόγητη καθυστέρηση με την παραίτηση Τόσκα, του υπουργού που λίγες ημέρες πριν παραιτηθεί δήλωνε ότι ψάχνει να βρει ένα λάθος, αλλά δεν το βρίσκει. Αλλά τελικά παραιτήθηκε!
Η τραγωδία στο Μάτι, πέρα από την τραγική ανεπάρκεια της κυβέρνησης, ανέδειξε και την αποξένωσή της από το λαϊκό αίσθημα. Από τις προκλητικές δηλώσεις Καμμένου και Πολάκη κατά των ΜΜΕ μέχρι τη συνέντευξη Τύπου του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, αυτό που φάνηκε καθαρά είναι ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν αποκτήσει μέσα σε 3,5 χρόνια καθεστωτική αντίληψη που οι προηγούμενοι χρειάστηκαν δεκαετίες για να την αποκτήσουν. Και όσο πιο καθεστωτικοί, τόσο πιο απομακρυσμένοι από τους πολίτες.
Δεν είναι όμως μόνο οι 96 νεκροί που βαραίνουν αυτή την κυβέρνηση. Είναι και όλα αυτά στα οποία επένδυσε πολιτικά και βλέπει να καταρρέουν.
Το θέμα των Σκοπίων, που πίστευαν ότι θα διχάσει την αξιωματική αντιπολίτευση, δίχασε τελικά τον κυβερνητικό συνασπισμό και έγινε μπούμερανγκ για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οσο για την έξοδο από το μνημόνιο, όλοι πια γνωρίζουν ότι δεν σημαίνει επιστροφή στην κανονικότητα.
Με το επιτόκιο δανεισμού να ανεβαίνει, την ανεργία να αυξάνεται αντί να μειώνεται (ενδεικτικός ο Ιούνιος), τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Πενς να ακυρώνει την επίσκεψή του στη ΔΕΘ και τον «πάγκο» να μην επιτρέπει τίποτα το εντυπωσιακό για τον επικείμενο ανασχηματισμό, στον Αλέξη Τσίπρα ταιριάζει σε αυτή τη φάση το ζεϊμπέκικο του Βαγγέλη Κορακάκη: «Ο,τι φαντάστηκα, ήταν απάτη κι αν κάτι έλπιζα έχει χαθεί, τέτοιο φθινόπωρο μην ξαναρθεί...».
Από εδώ και πέρα ο συνήθως απρόβλεπτος πρωθυπουργός, που έχει τη φήμη του μεγάλου πολιτικού παίκτη, είναι απολύτως προβλέψιμος. Θα υποδυθεί τον επιτυχημένο ηγέτη που έβγαλε τη χώρα από το μνημόνιο, θα εξαγγείλει παροχές και θα μοιράσει στο τέλος του χρόνου το «ματωμένο» πλεόνασμα, ελπίζοντας σε μια σχετικά ευπρεπή εκλογική ήττα το 2019 και στη σύντομη πολιτική του επανάκαμψη μέσα από κεντροαριστερές συμμαχίες.
Γ. Κουβαράς-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου