Του Θέμου Αναστασιάδη-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Ένας συνωμότης λιγότερος στο Μακεδονικό κι ένας ντιπ άσχετος μόνος στο τιμόνι.
Τίποτα δεν λέει το «την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τους προδότες κανείς» για την περίπτωση του Κοτζιά και της όχι και τόσο απροσδόκητης παραίτησής του. Καταρχάς, το γεγονός είναι πολύ θετικό για όλους όσοι αγωνιούν για την Ονομασία της Μακεδονίας, υπό την έννοια του «ένας συνωμότης λιγότερος»! Χωρίς αμφιβολία θα προτιμούσαμε να είναι ο Τσίπρας, να τελειώνουμε μια και καλή με τη φρενοβλαβή εξωνημένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά... και ο Κοτζιάς είναι μια καλή αρχή. Ως πρωτεργάτης και «εργαλείο» της Συμφωνίας Προδοσίας των Πρεσπών, έδρασε ως Σκοπιανότερος των Σκοπιανών, ενώ άνοιξε επικίνδυνες κουβέντες με Αλβανία, μας έβαλε σε μπελάδες με τη Ρωσία, κι ένας θεός ξέρει τι θα έκανε τώρα που χτυπάνε τα τύμπανα στην Τουρκία. Δεδομένης της ευφυΐας του, που συμβαδίζει με κάποιου είδους τρέλα του μεγαλείου, ο τέως ΥΠΕΞ ήταν πολύ επικίνδυνος γι’ αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο. Βλέπετε, δεν επρόκειτο για τον κλασικό αμπλαούμπλα Συριζαίο που μυρίζει ασχετοσύνη πριν καν ανοίξει το στόμα του. Το χειρότερο είναι ότι ο Κοτζιάς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «προδότης» επειδή μια ζωή, από τότε που ταλαιπωρούσε με την πολυπραγμοσύνη του και το ΚΚΕ, τα ίδια έλεγε. Αυτές ήταν οι απόψεις του, με δυο λόγια, να τα δώσουμε όλα γενικά και μάλιστα σε αμπαλάζ...
διεθνούς ηγετικού ρόλου, τρομάρα μας! Χωρίς τον Κοτζιά ο Τσίπρας δεν θα είχε σερβίρει τόσο γρήγορα την προδοτική λύση του «Βόρεια Μακεδονία», γιατί βασικά δεν ξέρει τη δουλειά! Ούτε αυτή τη δουλειά, όπως και καμία άλλη γενικά. Το να είσαι υπουργός Εξωτερικών απαιτεί ένα μίνιμουμ ικανοτήτων και γνώσης των πραγμάτων, προκειμένου να καθίσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έστω και όντας αποφασισμένος για delivery, όπως έγινε με τα Σκόπια.
Και εδώ είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Ενας ντιπ άσχετος και μετρ των συμφωνιών της συμφοράς, όπως έκανε με τα Μνημόνια, ο Τσίπρας, αναλαμβάνει το ΥΠΕΞ την ώρα που το ερευνητικό «ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣ» των Τούρκων παραπλέει ήδη την Κύπρο. Δηλαδή τόσο κακό τάιμινγκ, ούτε κατά παραγγελία. Ή... μήπως κατά παραγγελία; Αραγε αν αρχίζει κάποιο σκληρό μπρα ντε φερ στο Αιγαίο και την Κύπρο, η παρουσία Τσίπρα στο τιμόνι της εξωτερικής πολιτικής μας είναι μάννα εξ ουρανού και δώρο Θεού για τους απέναντι; Οχι ότι ο Κοτζιάς θα έκανε δική του πολιτική, ή ότι είναι περισσότερο πατριώτης. Απλώς γνωρίζει τα βασικά στους λεπτούς χειρισμούς, έχει αντίληψη των διεθνών εξελίξεων και του περιβάλλοντος που αλλάζει μέρα με τη μέρα, ενώ ο Τσίπρας μπορεί απλώς να συγκαλέσει τη σύσκεψη Φλαμπουράρη - Καρανίκα.
Οσο για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ, η παραίτηση Κοτζιά, που είμαι σίγουρος ότι έγινε από «καβάλημα» και «κρίση μεγαλείου» που διακρίνουν τη συμπαθή -σε προσωπική βάση- αυτή μορφή, είναι, ξαναλέμε, πολύ θετική εξέλιξη. Οτιδήποτε στραβώνει στην πορεία της διαδικασίας προδοσίας της Ονομασίας, για όποιον λόγο κι αν γίνεται, έστω από καραμπόλα, είναι θετικό! Αυτό όμως που δεν σταματάει το ίδιο εύκολα και είναι μόνο στην αρχή είναι η κρίση με την Τουρκία και το τι θα γίνει στη θάλασσα της Κύπρου. Κανονικά, η έξοδος του «Μπαρμπαρός» από μόνη της θα έπρεπε να είχε σημάνει συναγερμό στην Αθήνα, όχι απλώς κυβερνητικό, αλλά εθνικό. Αν θυμηθούμε τι είχε γίνει με το «Χόρα» και τον Ανδρέα Παπανδρέου και συγκρίνουμε τα δεδομένα, η κατάσταση για την Ελλάδα τώρα είναι πολύ χειρότερη. Εξουθενωμένη, πτωχευμένη και ικετεύουσα να μην τη ρίξουν, η κυβέρνηση Τσίπρα είναι απείρως πιο αδύναμη κι από τον παραπαίοντα Ερντογάν. Το μόνο της μέλημα είναι πώς θα μαγειρέψει συντάξεις, προσλήψεις και... φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων, μπας και κερδίσει κάτι πάνω από το 20%-22% στις εκλογές. (Λέτε; Μυστήρια τα τελευταία γκάλοπ... Οι εκβιασμοί πέφτουνε ή κάτι δεν πάει, όπως νομίζουμε.) Αντίθετα, για τον Σουλτάνο η κορύφωση της κρίσης με την Ελλάδα ακόμη και με θερμά επεισόδια είναι και επιθυμητή και πανεύκολη. «Μάθε τέχνη και άσ’ τηνε»... Ή μάλλον «Μάθε κρίση κι άσ’ τηνε»... το αγαπημένο παιχνίδι της Τουρκίας, στο οποίο μας έχει δυστυχώς «πελάτες». Και τώρα ειδικά με τον Τσίπρα όχι απλό παιχνιδάκι, αλλά κλοτσοσκούφι!
Αυτοί, λοιπόν, «Μπαρμπαρός» και εδώ το μυαλό τους είναι στο πώς και πόσα ΘΑ ΤΡΩΣ. Καθώς λήγει η τραγική για την Ελλάδα περίοδος ΣΥΡΙΖΑ έχοντας αφήσει παντού τραγωδίες και καταστροφές, ο χρόνος που έρχεται μοιάζει ιδανικός για την Αγκυρα, αν και εφόσον θέλει να πάει τα πράγματα στα άκρα. Και γιατί να μην τα πάει, αφού βλέπει ότι η Ελλάδα είναι στην πιο κωμικοτραγική της φάση και οι υπουργοί Αμυνας και Εξωτερικών διαπληκτίζονται δημόσια για τα... πενιχρά μυστικά κονδύλια της χώρας... (ΕΚΑΤΟ ΦΟΡΕΣ τόσα έχει και διαθέτει η Τουρκία χωρίς να ξεφωνίζει ο ένας πολιτικός τον άλλον. Σκέψου να μην ήταν και τόσο μυστικά.) Αμα ο Τούρκος βλέπει ότι η Ελληνική Αστυνομία διώκεται και διασύρεται από μια χούφτα αναρχοτραμπούκους, που σε κάθε άλλη χώρα θα μέτραγαν ήδη 10 χρόνια έκαστος για τη φονική επίθεση με μολότοφ στο Α.Τ. Ομόνοιας, τι άλλη εικόνα χρειάζεται για να καταλάβει ότι η εσωτερική και εξωτερική ΑΣΦΑΛΕΙΑ της χώρας δεν είναι και το καλύτερο γήπεδο για τους Συριζαίους; Οσο μισούν την ΕΛ.ΑΣ. και την αφήνουν απροστάτευτη να καεί ζωντανή, άλλο τόσο απεχθάνονται και τις Ενοπλες Δυνάμεις και την Αμυνα του έθνους. Γι’ αυτό και ο Κοτζιάς θα πρέπει να κάνει τον σταυρό του, που από τη μεγαλομανία του βασικά βρέθηκε ξαφνικά εκτός κυβέρνησης, ενώ ήταν «καβάλα». Ασε που θα έπρεπε να καταπιεί ότι εκ των πραγμάτων ο Πανάρας Καμμένος αποδείχτηκε πιο πονηρός και ξύπνιος απ’ αυτόν τον φωτεινό παντογνώστη. Σε κάθε περίπτωση, να ευχαριστεί τον Μεγαλοδύναμο, στον οποίο δεν πιστεύει, και να μονολογεί: «Καλά, εγώ έφυγα νωρίς...». Γιατί η αληθινή εθνική τραγωδία θα είναι να καταλήξουμε κάποια στιγμή σε μια συμφωνία τύπου Πρεσπών για το καθεστώς στη Θάλασσα του Αιγαίου και της Κύπρου. Και ο Τσίπρας είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τέτοιο κακό: τεμαχίζει την Ελλάδα και κάνει και φαγοπότι πάνω στα κομμάτια της. Κάτι σαν ιατροδικαστής, που λένε, στην έρημο. Γι’ αυτόν, μάλιστα, θα ίσχυε το «ένας προδότης λιγότερος» - όχι για τον ιδανικό αυτόχειρα Κοτζιά.
ΥΓ.: Πρωτοφανείς είναι οι φήμες ότι έπεσαν βαλίτσες με μαύρο χρήμα στα Σκόπια προκειμένου να βρεθούν οι 8 επιπλέον «πρόθυμοι» βουλευτές που χρειαζόταν ο Ζάεφ... Καθότι είμαστε βέβαιοι ότι οι αντίστοιχοι «πρόθυμοι» των Αθηνών θα ψηφίσουν τη συμφωνία Τσίπρα εντελώς ανιδιοτελώς και ειλικρινώς!!!
διεθνούς ηγετικού ρόλου, τρομάρα μας! Χωρίς τον Κοτζιά ο Τσίπρας δεν θα είχε σερβίρει τόσο γρήγορα την προδοτική λύση του «Βόρεια Μακεδονία», γιατί βασικά δεν ξέρει τη δουλειά! Ούτε αυτή τη δουλειά, όπως και καμία άλλη γενικά. Το να είσαι υπουργός Εξωτερικών απαιτεί ένα μίνιμουμ ικανοτήτων και γνώσης των πραγμάτων, προκειμένου να καθίσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έστω και όντας αποφασισμένος για delivery, όπως έγινε με τα Σκόπια.
Και εδώ είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Ενας ντιπ άσχετος και μετρ των συμφωνιών της συμφοράς, όπως έκανε με τα Μνημόνια, ο Τσίπρας, αναλαμβάνει το ΥΠΕΞ την ώρα που το ερευνητικό «ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣ» των Τούρκων παραπλέει ήδη την Κύπρο. Δηλαδή τόσο κακό τάιμινγκ, ούτε κατά παραγγελία. Ή... μήπως κατά παραγγελία; Αραγε αν αρχίζει κάποιο σκληρό μπρα ντε φερ στο Αιγαίο και την Κύπρο, η παρουσία Τσίπρα στο τιμόνι της εξωτερικής πολιτικής μας είναι μάννα εξ ουρανού και δώρο Θεού για τους απέναντι; Οχι ότι ο Κοτζιάς θα έκανε δική του πολιτική, ή ότι είναι περισσότερο πατριώτης. Απλώς γνωρίζει τα βασικά στους λεπτούς χειρισμούς, έχει αντίληψη των διεθνών εξελίξεων και του περιβάλλοντος που αλλάζει μέρα με τη μέρα, ενώ ο Τσίπρας μπορεί απλώς να συγκαλέσει τη σύσκεψη Φλαμπουράρη - Καρανίκα.
Οσο για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ, η παραίτηση Κοτζιά, που είμαι σίγουρος ότι έγινε από «καβάλημα» και «κρίση μεγαλείου» που διακρίνουν τη συμπαθή -σε προσωπική βάση- αυτή μορφή, είναι, ξαναλέμε, πολύ θετική εξέλιξη. Οτιδήποτε στραβώνει στην πορεία της διαδικασίας προδοσίας της Ονομασίας, για όποιον λόγο κι αν γίνεται, έστω από καραμπόλα, είναι θετικό! Αυτό όμως που δεν σταματάει το ίδιο εύκολα και είναι μόνο στην αρχή είναι η κρίση με την Τουρκία και το τι θα γίνει στη θάλασσα της Κύπρου. Κανονικά, η έξοδος του «Μπαρμπαρός» από μόνη της θα έπρεπε να είχε σημάνει συναγερμό στην Αθήνα, όχι απλώς κυβερνητικό, αλλά εθνικό. Αν θυμηθούμε τι είχε γίνει με το «Χόρα» και τον Ανδρέα Παπανδρέου και συγκρίνουμε τα δεδομένα, η κατάσταση για την Ελλάδα τώρα είναι πολύ χειρότερη. Εξουθενωμένη, πτωχευμένη και ικετεύουσα να μην τη ρίξουν, η κυβέρνηση Τσίπρα είναι απείρως πιο αδύναμη κι από τον παραπαίοντα Ερντογάν. Το μόνο της μέλημα είναι πώς θα μαγειρέψει συντάξεις, προσλήψεις και... φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων, μπας και κερδίσει κάτι πάνω από το 20%-22% στις εκλογές. (Λέτε; Μυστήρια τα τελευταία γκάλοπ... Οι εκβιασμοί πέφτουνε ή κάτι δεν πάει, όπως νομίζουμε.) Αντίθετα, για τον Σουλτάνο η κορύφωση της κρίσης με την Ελλάδα ακόμη και με θερμά επεισόδια είναι και επιθυμητή και πανεύκολη. «Μάθε τέχνη και άσ’ τηνε»... Ή μάλλον «Μάθε κρίση κι άσ’ τηνε»... το αγαπημένο παιχνίδι της Τουρκίας, στο οποίο μας έχει δυστυχώς «πελάτες». Και τώρα ειδικά με τον Τσίπρα όχι απλό παιχνιδάκι, αλλά κλοτσοσκούφι!
Αυτοί, λοιπόν, «Μπαρμπαρός» και εδώ το μυαλό τους είναι στο πώς και πόσα ΘΑ ΤΡΩΣ. Καθώς λήγει η τραγική για την Ελλάδα περίοδος ΣΥΡΙΖΑ έχοντας αφήσει παντού τραγωδίες και καταστροφές, ο χρόνος που έρχεται μοιάζει ιδανικός για την Αγκυρα, αν και εφόσον θέλει να πάει τα πράγματα στα άκρα. Και γιατί να μην τα πάει, αφού βλέπει ότι η Ελλάδα είναι στην πιο κωμικοτραγική της φάση και οι υπουργοί Αμυνας και Εξωτερικών διαπληκτίζονται δημόσια για τα... πενιχρά μυστικά κονδύλια της χώρας... (ΕΚΑΤΟ ΦΟΡΕΣ τόσα έχει και διαθέτει η Τουρκία χωρίς να ξεφωνίζει ο ένας πολιτικός τον άλλον. Σκέψου να μην ήταν και τόσο μυστικά.) Αμα ο Τούρκος βλέπει ότι η Ελληνική Αστυνομία διώκεται και διασύρεται από μια χούφτα αναρχοτραμπούκους, που σε κάθε άλλη χώρα θα μέτραγαν ήδη 10 χρόνια έκαστος για τη φονική επίθεση με μολότοφ στο Α.Τ. Ομόνοιας, τι άλλη εικόνα χρειάζεται για να καταλάβει ότι η εσωτερική και εξωτερική ΑΣΦΑΛΕΙΑ της χώρας δεν είναι και το καλύτερο γήπεδο για τους Συριζαίους; Οσο μισούν την ΕΛ.ΑΣ. και την αφήνουν απροστάτευτη να καεί ζωντανή, άλλο τόσο απεχθάνονται και τις Ενοπλες Δυνάμεις και την Αμυνα του έθνους. Γι’ αυτό και ο Κοτζιάς θα πρέπει να κάνει τον σταυρό του, που από τη μεγαλομανία του βασικά βρέθηκε ξαφνικά εκτός κυβέρνησης, ενώ ήταν «καβάλα». Ασε που θα έπρεπε να καταπιεί ότι εκ των πραγμάτων ο Πανάρας Καμμένος αποδείχτηκε πιο πονηρός και ξύπνιος απ’ αυτόν τον φωτεινό παντογνώστη. Σε κάθε περίπτωση, να ευχαριστεί τον Μεγαλοδύναμο, στον οποίο δεν πιστεύει, και να μονολογεί: «Καλά, εγώ έφυγα νωρίς...». Γιατί η αληθινή εθνική τραγωδία θα είναι να καταλήξουμε κάποια στιγμή σε μια συμφωνία τύπου Πρεσπών για το καθεστώς στη Θάλασσα του Αιγαίου και της Κύπρου. Και ο Τσίπρας είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τέτοιο κακό: τεμαχίζει την Ελλάδα και κάνει και φαγοπότι πάνω στα κομμάτια της. Κάτι σαν ιατροδικαστής, που λένε, στην έρημο. Γι’ αυτόν, μάλιστα, θα ίσχυε το «ένας προδότης λιγότερος» - όχι για τον ιδανικό αυτόχειρα Κοτζιά.
ΥΓ.: Πρωτοφανείς είναι οι φήμες ότι έπεσαν βαλίτσες με μαύρο χρήμα στα Σκόπια προκειμένου να βρεθούν οι 8 επιπλέον «πρόθυμοι» βουλευτές που χρειαζόταν ο Ζάεφ... Καθότι είμαστε βέβαιοι ότι οι αντίστοιχοι «πρόθυμοι» των Αθηνών θα ψηφίσουν τη συμφωνία Τσίπρα εντελώς ανιδιοτελώς και ειλικρινώς!!!
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου