Δεν ξέρω πού σπούδασαν δημοκρατία και κοινοβουλευτισμό στην κυβέρνηση, αλλά είτε δεν πήγαν σε καλό σχολείο, είτε δεν έπαιρναν τα γράμματα.
Στις 7 Ιανουαρίου η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε ότι «υπάρχουν οι 151 για κάθε κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή».
Καμία αντίρρηση. Αλλά επειδή εμείς ξέρουμε ότι η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει 145 μέλη, μήπως θα μπορούσαν να φωτίσουν και εμάς ποιοι είναι οι υπόλοιποι έξι;
Πώς τους λένε; Πώς συμφώνησαν; Σε ποια βάση; Με ποια ανταλλάγματα;
Διότι εμείς ξέρουμε ότι στη δημοκρατία η πολιτική οφείλει να λειτουργεί σε συνθήκες δημόσιας διαφάνειας.
Και γι' αυτό άλλωστε η πλειοψηφία που επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης ονομάζεται «δεδηλωμένη», δηλαδή ρητή και φανερή.
Περιέργως ο Τσακαλώτος δήλωσε χθες ότι
«όχι μόνο έχουμε 151 έδρες για τις Πρέσπες, αλλά και για κυβερνητική πλειοψηφία».
Χωρίς ονόματα, φυσικά.
Ειλικρινά δεν ξέρω πώς τα μετρούν αυτά στη δημοκρατία του Τσακαλώτου, αλλά στη δική μας δημοκρατία κρυφή, μυστική ή ανομολόγητη κυβερνητική πλειοψηφία δεν υπάρχει.
Είναι αλήθεια βεβαίως ότι ο Τσακαλώτος αποτελεί αμφίβολο υπόδειγμα πολιτικής ευθυκρισίας.
Στις 13 Μαρτίου 2008, όταν η Ελλάδα πάλευε στο Βουκουρέστι για το Σκοπιανό, υπέγραφε (με άλλους δικούς του) ένα κείμενο στην «Αυγή» με τίτλο «Οχι στον εθνικισμό και τις συναινέσεις που τον συντηρούν» .
Το κείμενο άδειαζε την εθνική θέση του Βουκουρεστίου και υποστήριζε: «Δεν υπάρχει κανένα "εθνικό συμφέρον που να διακυβεύεται αν δοθεί η δυνατότητα στη γειτονική χώρα να διατηρήσει το συνταγματικό της όνομα».
Δηλαδή «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σκέτο. Ο,τι ακριβώς υποστήριζαν και τα Σκόπια. Τη στιγμή της διαπραγμάτευσης με τα Σκόπια.
Αυτό φυσικά δεν καθιστά τον Τσακαλώτο «προδότη». Μια αρλούμπα είπε, μάλλον από ανοησία. Αλλά δεν είναι κι ο πλέον ενδεδειγμένος να πάρουμε τη γνώμη του σοβαρά.
Διότι τώρα αποφάσισε ότι τον βολεύει η συναίνεση!
Βγαίνει λοιπόν να εγκαλέσει τον Σημίτη και τα δημοκρατικά κόμματα επειδή δεν στηρίζουν την κυβέρνηση στις Πρέσπες.
Αλλά για ποιον λόγο να το κάνουν; Παρέα κυβερνούν; Ή μήπως είχαν ποτέ υποσχεθεί στον Τσίπρα ότι εκείνος θα κάνει κουμάντο κι οι άλλοι θα χειροκροτούν;
Δυστυχώς όμως αυτή είναι η αντίληψή τους περί δημοκρατίας.
Οι Τσακαλώτοι είχαν κάθε δικαίωμα να διαφωνούν το 2008 με την εθνική θέση για το Σκοπιανό, αλλά οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να διαφωνούν με τους Τσακαλώτους για το Σκοπιανό όταν οι Τσακαλώτοι είναι κυβέρνηση.
Πράγμα που σημαίνει ότι εκείνο που τελικά μας χωρίζει δεν είναι τα Σκόπια, ούτε οι Πρέσπες, ούτε η συναίνεση, ούτε ο εθνικισμός.
Η δημοκρατία είναι.
Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ
Στις 7 Ιανουαρίου η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε ότι «υπάρχουν οι 151 για κάθε κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή».
Καμία αντίρρηση. Αλλά επειδή εμείς ξέρουμε ότι η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει 145 μέλη, μήπως θα μπορούσαν να φωτίσουν και εμάς ποιοι είναι οι υπόλοιποι έξι;
Πώς τους λένε; Πώς συμφώνησαν; Σε ποια βάση; Με ποια ανταλλάγματα;
Διότι εμείς ξέρουμε ότι στη δημοκρατία η πολιτική οφείλει να λειτουργεί σε συνθήκες δημόσιας διαφάνειας.
Και γι' αυτό άλλωστε η πλειοψηφία που επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης ονομάζεται «δεδηλωμένη», δηλαδή ρητή και φανερή.
Περιέργως ο Τσακαλώτος δήλωσε χθες ότι
«όχι μόνο έχουμε 151 έδρες για τις Πρέσπες, αλλά και για κυβερνητική πλειοψηφία».
Χωρίς ονόματα, φυσικά.
Ειλικρινά δεν ξέρω πώς τα μετρούν αυτά στη δημοκρατία του Τσακαλώτου, αλλά στη δική μας δημοκρατία κρυφή, μυστική ή ανομολόγητη κυβερνητική πλειοψηφία δεν υπάρχει.
Είναι αλήθεια βεβαίως ότι ο Τσακαλώτος αποτελεί αμφίβολο υπόδειγμα πολιτικής ευθυκρισίας.
Στις 13 Μαρτίου 2008, όταν η Ελλάδα πάλευε στο Βουκουρέστι για το Σκοπιανό, υπέγραφε (με άλλους δικούς του) ένα κείμενο στην «Αυγή» με τίτλο «Οχι στον εθνικισμό και τις συναινέσεις που τον συντηρούν» .
Το κείμενο άδειαζε την εθνική θέση του Βουκουρεστίου και υποστήριζε: «Δεν υπάρχει κανένα "εθνικό συμφέρον που να διακυβεύεται αν δοθεί η δυνατότητα στη γειτονική χώρα να διατηρήσει το συνταγματικό της όνομα».
Δηλαδή «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σκέτο. Ο,τι ακριβώς υποστήριζαν και τα Σκόπια. Τη στιγμή της διαπραγμάτευσης με τα Σκόπια.
Αυτό φυσικά δεν καθιστά τον Τσακαλώτο «προδότη». Μια αρλούμπα είπε, μάλλον από ανοησία. Αλλά δεν είναι κι ο πλέον ενδεδειγμένος να πάρουμε τη γνώμη του σοβαρά.
Διότι τώρα αποφάσισε ότι τον βολεύει η συναίνεση!
Βγαίνει λοιπόν να εγκαλέσει τον Σημίτη και τα δημοκρατικά κόμματα επειδή δεν στηρίζουν την κυβέρνηση στις Πρέσπες.
Αλλά για ποιον λόγο να το κάνουν; Παρέα κυβερνούν; Ή μήπως είχαν ποτέ υποσχεθεί στον Τσίπρα ότι εκείνος θα κάνει κουμάντο κι οι άλλοι θα χειροκροτούν;
Δυστυχώς όμως αυτή είναι η αντίληψή τους περί δημοκρατίας.
Οι Τσακαλώτοι είχαν κάθε δικαίωμα να διαφωνούν το 2008 με την εθνική θέση για το Σκοπιανό, αλλά οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να διαφωνούν με τους Τσακαλώτους για το Σκοπιανό όταν οι Τσακαλώτοι είναι κυβέρνηση.
Πράγμα που σημαίνει ότι εκείνο που τελικά μας χωρίζει δεν είναι τα Σκόπια, ούτε οι Πρέσπες, ούτε η συναίνεση, ούτε ο εθνικισμός.
Η δημοκρατία είναι.
Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου