Είναι κυρίαρχη η άποψη πως ο κ. Π. Πολάκης είναι ένας γραφικός υπουργός που έχει το ακαταλόγιστο και συνεπώς μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ποιος του δίνει σημασία;
Μερικές φορές όμως αυτά που λέει παραβιάζουν κατάφωρα όχι μόνον το Σύνταγμα της πατρίδας μας, αλλά και το Κράτος Δικαίου που αυτό υπηρετεί. Ένας πρωθυπουργός όταν δεν απομακρύνει πάραυτα έναν υπουργό που προσβάλλει με τα λεγόμενα του την συνταγματική νομιμότητα, γίνεται συνυπεύθυνος.
«Μα τι μας λες τώρα;» θα πει ο αναγνώστης. «Πρώτη φορά παρεκτρέπονται υπουργοί της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;». Πολλές φορές, απαντώ και ο Αλ. Τσίπρας υπομειδιούσε, έχοντας ταυτόχρονα το γνωστό απλανές βλέμμα. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Π. Πολάκης με δημόσιο λόγο, σε επίσημη κομματική συνέλευση, ζητεί η κυβέρνηση να βάλει κάποιους στη φυλακή, για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές.
Εντάξει, γιατρός είναι. Δεν γνωρίζει όμως πως στις
φιλελεύθερες δημοκρατίες δεν φυλακίζει η εκτελεστική εξουσία, αλλά η δικαστική; Αυτό είναι το αλφαβητάρι του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν γνωρίζει πως το ευρωπαϊκό δικαιικό σύστημα υπερασπίζεται, μέσα από ένα πλέγμα εγγυήσεων, τα δικαιώματα του κατηγορουμένου; Δεν γνωρίζει πως οι αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας δεν υπηρετούν τις ανάγκες των κυβερνήσεων;
Προφανώς δεν γνωρίζει αυτά τα στοιχειώδη, για να απαιτεί την φυλάκιση των πολιτικών του αντιπάλων, προκειμένου το κόμμα του να κερδίσει τις εκλογές. Παρακάμπτω ως λιγότερο σημαντική την αντίληψη πως οι εκλογές κερδίζονται όχι από το έργο μιας κυβέρνησης, αλλά από το αν φυλάκισε πολιτικούς αντιπάλους της.
Αυτή είναι η καλή εκδοχή για τον κ. Π. Πολάκη. Να μην γνωρίζει. Γιατί υπάρχει και η άλλη εκδοχή να γνωρίζει πως αυτά που λέει βρίσκονται εκτός των ορίων του Συντάγματος και παρ΄όλα αυτά να τα λέει. Ας σημειωθεί πως ο υπουργός απαιτεί να φυλακισθούν πολιτικοί του αντίπαλοι για τους οποίους δεν έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες. Αυτό πολύ απλά σημαίνει πως ένας υπουργός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ζητεί να καταστρατηγηθούν οι εγγυήσεις που προστατεύουν τα δικαιώματα των πολιτών, γιατί αυτό συμφέρει στο κόμμα του.
Είναι ιστορικά διαπιστωμένο πως αυτή η λογική δεν έχει κανέναν φραγμό. Η έσχατη κατάληξη της είναι οι πολιτικές διώξεις και τα Γκούλαγκ. Άλλωστε, η θέση «καλύτερα 100 ένοχοι ελεύθεροι παρά ένας αθώος στην φυλακή», παρά την υπερβολή ή για να ακριβολογήσω χάρη στην υπερβολή της, αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του δυτικού ουμανισμού. Δεν είναι μόνον ενδεικτική της ευρωπαϊκής νομικής σκέψης, αλλά εκφράζει γενικότερα σε αξιακό επίπεδο την αντίληψη για την θέση του ατόμου στην δημοκρατικά συγκροτημένη αστική κοινωνία.
Στον αντίποδα αυτής της θέσης βρίσκουμε την περίφημη πλέον άποψη του κομμουνιστή οικονομολόγου Εβγκένι Βάργκα που στις 20 Μαρτίου 1931 σε επιστολή του προς τον Στάλιν γράφει: « ...θεωρώ απόλυτα σωστό, καλύτερα να συλλαμβάνεις δύο αθώους παρά να μην συλλαμβάνεις έναν κατάσκοπο».
Αυτή ακριβώς η κατάργηση της διάκρισης των εξουσιών βρίσκεται πίσω από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ας μην πάρουμε ανάλαφρα τα όσα είπε ο κ. Π. Πολάκης. Τα είπε μετά λόγου γνώσεως και το κυριότερο και το πιο επικίνδυνο, απευθυνόταν σε ένα ακροατήριο που τα επιδοκιμάζει.
Το καμπανάκι χτυπά και μας προειδοποιεί γι΄αυτό που έρχεται.
Σ. Μουμτζής-liberal.gr
Μερικές φορές όμως αυτά που λέει παραβιάζουν κατάφωρα όχι μόνον το Σύνταγμα της πατρίδας μας, αλλά και το Κράτος Δικαίου που αυτό υπηρετεί. Ένας πρωθυπουργός όταν δεν απομακρύνει πάραυτα έναν υπουργό που προσβάλλει με τα λεγόμενα του την συνταγματική νομιμότητα, γίνεται συνυπεύθυνος.
«Μα τι μας λες τώρα;» θα πει ο αναγνώστης. «Πρώτη φορά παρεκτρέπονται υπουργοί της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;». Πολλές φορές, απαντώ και ο Αλ. Τσίπρας υπομειδιούσε, έχοντας ταυτόχρονα το γνωστό απλανές βλέμμα. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Π. Πολάκης με δημόσιο λόγο, σε επίσημη κομματική συνέλευση, ζητεί η κυβέρνηση να βάλει κάποιους στη φυλακή, για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές.
Εντάξει, γιατρός είναι. Δεν γνωρίζει όμως πως στις
φιλελεύθερες δημοκρατίες δεν φυλακίζει η εκτελεστική εξουσία, αλλά η δικαστική; Αυτό είναι το αλφαβητάρι του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν γνωρίζει πως το ευρωπαϊκό δικαιικό σύστημα υπερασπίζεται, μέσα από ένα πλέγμα εγγυήσεων, τα δικαιώματα του κατηγορουμένου; Δεν γνωρίζει πως οι αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας δεν υπηρετούν τις ανάγκες των κυβερνήσεων;
Προφανώς δεν γνωρίζει αυτά τα στοιχειώδη, για να απαιτεί την φυλάκιση των πολιτικών του αντιπάλων, προκειμένου το κόμμα του να κερδίσει τις εκλογές. Παρακάμπτω ως λιγότερο σημαντική την αντίληψη πως οι εκλογές κερδίζονται όχι από το έργο μιας κυβέρνησης, αλλά από το αν φυλάκισε πολιτικούς αντιπάλους της.
Είναι ιστορικά διαπιστωμένο πως αυτή η λογική δεν έχει κανέναν φραγμό. Η έσχατη κατάληξη της είναι οι πολιτικές διώξεις και τα Γκούλαγκ. Άλλωστε, η θέση «καλύτερα 100 ένοχοι ελεύθεροι παρά ένας αθώος στην φυλακή», παρά την υπερβολή ή για να ακριβολογήσω χάρη στην υπερβολή της, αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του δυτικού ουμανισμού. Δεν είναι μόνον ενδεικτική της ευρωπαϊκής νομικής σκέψης, αλλά εκφράζει γενικότερα σε αξιακό επίπεδο την αντίληψη για την θέση του ατόμου στην δημοκρατικά συγκροτημένη αστική κοινωνία.
Στον αντίποδα αυτής της θέσης βρίσκουμε την περίφημη πλέον άποψη του κομμουνιστή οικονομολόγου Εβγκένι Βάργκα που στις 20 Μαρτίου 1931 σε επιστολή του προς τον Στάλιν γράφει: « ...θεωρώ απόλυτα σωστό, καλύτερα να συλλαμβάνεις δύο αθώους παρά να μην συλλαμβάνεις έναν κατάσκοπο».
Αυτή ακριβώς η κατάργηση της διάκρισης των εξουσιών βρίσκεται πίσω από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ας μην πάρουμε ανάλαφρα τα όσα είπε ο κ. Π. Πολάκης. Τα είπε μετά λόγου γνώσεως και το κυριότερο και το πιο επικίνδυνο, απευθυνόταν σε ένα ακροατήριο που τα επιδοκιμάζει.
Το καμπανάκι χτυπά και μας προειδοποιεί γι΄αυτό που έρχεται.
Σ. Μουμτζής-liberal.gr
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου