Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα, τραγουδιόνταν στην αρχή του μήνα, ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ. Η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα. Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα). Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου. Αλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη, από το έριο = μαλλί), γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα. Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων. Τα κάλαντα είναι ελληνικό έθιμο που διατηρείται αμείωτο ακόμα και σήμερα με τα παιδιά να γυρνούν από σπίτι σε σπίτι 2 μαζί ή και περισσότερα και να τραγουδούν τα κάλαντα συνοδεύοντας το τραγούδι τους με το τρίγωνο ή ακόμα και κιθάρες, ακορντεόν, λύρες, ή φυσαρμόνικες. Τα παιδιά γυρνούν από σπίτι σε σπίτι, χτυπούν την πόρτα και ρωτούν: «Να τα πούμε;». Αν η απάντηση από τον νοικοκύρη ή την νοικοκυρά είναι θετική, τότε τραγουδούν τα κάλαντα για μερικά λεπτά τελειώνοντας με την ευχή «Και του Χρόνου. Χρόνια Πολλά». Ο νοικοκύρης τα ανταμοίβει με κάποιο χρηματικό ποσό, ενώ παλιότερα τους πρόσφερε μελομακάρονα ή κουραμπιέδες. Κάλαντα Πρωτοχρονιάς Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά κι αρχή, κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά, εκκλησιά με τ΄ άγιο θρόνος. Αρχή που βγήκε ο Χριστός, Άγιος και πνευματικός, στη γη, στη γη να περπατήσει και να μας, και να μας καλοκαρδίσει. Άγιος Βασίλης έρχεται, ==άρχοντες το κατέχετε==, από, από την Καισαρεία, ζησ΄ αρχό, ζήσ' αρχόντισσα κυρία. Βαστάει εικόνα και χαρτί, ==με το Χριστό το Λυτρωτή==, χαρτί, χαρτί και καλαμάρι, δες και με, δες κι εμέ το παλικάρι. Σ΄ αυτό το σπίτι που 'ρθαμε, πέτρα, πέτρα να μη ραγίσει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χίλια, χίλια χρόνια να ζήσει. Και του χρόνου!Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου